Bruisend Brazilië in vierkwartsmaat (21)

Paraty blijkt een schitterend bewaard gebleven plek, nadat het in de 18e eeuw de belangrijkste haven van Brazilië is geweest. Met de afschaffing van de slavernij en aanleg van de spoorweg tussen Rio en São Paulo is Paraty in de vergetelheid geraakt. Straatjes zijn geplaveid met ‘pé de moleque’, waardoor zij met verkeerd schoeisel een marteling voor wandelende toeristen vormen. Een ‘plasgoot’ in het midden, na regenval een flinke poel vormend, moet angstig worden ontweken, vooral bij passerende auto’s, al rijden die slechts stapvoets.

Nadat we onze koffers hebben uitgepakt en ons hebben geīnstalleerd, verkennen we het stadje. Het lijkt een openluchtmuseum, oude koloniale huizen zijn gerestaureerd. Erna bewondert enkele smeedijzeren balkons. Ons wacht de eerstvolgende hele dag van ons verblijf een schoenertocht langs een viertal eilanden voor de kust. Verfrissend vooruitzicht op zwem- en duikpartij in azuurblauw water. We vormen ons eerst een beeld van het stadje - tamelijk eenvoudig, de straten staan net als in hartje New York haaks op elkaar - om te weten waar we ons moeten melden om met een langsgetuigde schoener de haven uit te varen.

De ontbijtzaal in ons domein opent om zeven uur ’s ochtends. Wij zijn er om tien over zeven en ontdekken dat we de eersten zijn. Niet alles staat gereed, keukengeluiden kondigen nog het nodige aan. Ook hier blijkt niets mis te zijn om onze ‘lekkere trek’ aan het vroege begin van de dag te stillen. Geen simpel zuidelijk ontbijt met koffie en een klein hapje, maar uitgebreid met diverse broodjes en broodsoorten, beleg van kaas-, vlees- en zoetwaren, muesli in gevarieerde vormen, dat hier dure, luxe delicatesse is, fruitsappen naar keuze, waar wij steevast sinaasappelsap prefereren en koffie of thee naar believen, met een chocolatine of chocolade-cakeje erbij.

Verzadigd, als tot nu toe iedere Braziliaanse ochtend, begeven we ons vervolgens naar het stadscentrum om ons in Avenida Roberto da Silveira 11 aan de balie van Paraty Tours te melden. Onze boottocht met Netuno Expedition, een uurtje of vijf durend, staat om elf uur gepland, maar we mogen voor de afvaart ook tien uur of half elf kiezen. Wij geven de voorkeur aan de gulden middenweg, begrijpend dat we aan ‘Cais do porto’, de pier, in Netuno I van Escuna moeten instappen. Op een flyer staat de invitatie: ‘Venha viver momentos inesquecíveis a bordo de nossas escunas Netuno!’, oftewel ‘Come and live unforgettable moments on board of our schooner Netuno!’.

Op weg naar de haven passeren we - zwemkleding in rugzak - de wondermooie straatjes van Paraty. Via onze eigen Rua Domingos Gonçalves de Abreu een blokje rond ‘hinkelend’ komen we - hoe aardig - door Rua Samuel Costa, gaan rechtsaf in Rua da Matriz wat winkeltjes bekijken, om via Rua Santa Rita langs kerk ‘Igreja de Santa Rita’ met daarachter de ‘Old Jail’ (Antiga Cadeia) de veelheid aan boten en bootjes te belagen.

Een poortwachter naar de pier controleert onze kaartjes. We mogen door een tourniquet de houten aanlegstrook betreden. Vrijwel aan het eind ligt Netuno I, naast zijn naamgenoten II en III.

(wordt vervolgd)