Naar koningsstad Marrakech (vervolg)

Verdriet en vreugde liggen vaak heel dicht bij elkaar. Keren we net stadion San Siro in Milaan onze rug toe, barsten alle Italianen in tranen uit. Hun Squadra Azzurra neemt niet deel aan WK2018 in Rusland, voetbalverdriet in optima forma. Alle Marokkanen daarentegen gaan uit hun dak. Vertoont Italië zich zestig jaar op het WK-toneel, Marokko schittert twee decennia lang door afwezigheid. Deze keer lukt het de Berbers om het WK weer te bereiken, in het noord-Afrikaanse koninkrijk gaan alle remmen los. Overal in Marokko vlammen aanstekelijke vreugdevuren hemelwaarts.

Ik heb tientallen jaren voetbalvenijn in mijn DNA. Toch rollen over mijn Noord-Hollandse wangen geen waterlanders van verdriet wanneer ons lage land(je) zich niet voor het mondiale voetbalpodium kwalificeert. Het zij dan zo. De vlam raakt evenmin in mijn pijp wanneer de ‘Oranje Leeuwen’ zich wél door voorronden heen worstelen. Plaatsing of niet-plaatsing, is dat leven of dood? Voordeel: volgend jaar loop ik niet tegen al die oranje-t-uitingen aan, die bijzaken tot hoofdzaak promoveren. 

Marokko tegen Frankrijk, dat wordt pas een clash!

Met Milaan in onze rugzak vormt Marrakech voor Erna en mij een nieuwe uitdaging. In 2018 dringen handelaren op de markt van ‘La Place’ in Marrakech hun parafernalia vast aan ons op. Wereldsteden verkennen is onze poging om de kleur van dorps leven te mengen. Heet de poes van onze buren ‘Sloompie’, de bijnaam van Marokko’s nationale voetbalteam is ‘Leeuwen van de Atlas’. Zij spelen hun thuiswedstrijden in grote steden als Tanger, Casablanca, Fez, Agadir, Rabat en Marrakech.

Marrakech is een stadssprookje met ruim een miljoen inwoners. Een voor voetbal en atletiek geschikte arena biedt plaats aan 45.000 toeschouwers, iets meer dan de helft van wat San Siro in Milaan kan huisvesten. ‘Stade de Marrakech’ is in 2011 geopend en kostte bijna een miljard dirham, ongeveer negentig miljoen euro. Zijn er rondleidingen grijp ik wellicht mijn kans om ook dit bouwwerk te inspecteren. Onze doelen zijn overigens op meer highlights van Marrakech gericht.

In het eerdere deel van mijn voorbeschouwing op onze trip naar Marrakech stip ik hoogtepunten aan als Koutoubia-moskee, Jardin Majorelle, Menara-tuinen, Saadian-tombes, oud Islamitische Koranschool, Bahia-paleis. Ook vermeld ik excursies naar Ourika Valley en badplaats Essaouira. Nadat twee blogfans hun belangstelling laten blijken, ontvang ik een minder lovende reactie van een mij onbekende JvD. Ik pleeg met dat blogverhaal plagiaat (oordeelt de onbereikbare), omdat het tekst van onze touroperator betreft. Ik denk niemand met het verhaal kwaad te doen - integendeel, het is free publicity -, toch verwijder ik de oorspronkelijke tekst. Hiermee verdwijnen helaas ook de twee positieve reacties uit beeld, tegelijk met de ‘bloeddorstige’.

Ik besluit tot nieuwe tekst met dezelfde openingszinnen, gevolgd door andere strofen. Dit geeft ruimte tot het bovenstaande vervolg, dat ik nog verder wil voortzetten. Mij in het vooruit verkneukelen op reizen in het verschiet ervaar ik als groot plezier. Dat er commentatoren zijn die een negatieve dirham in het zakje doen, is mij een doorn in het reislustige oog. 

Afak.

(wordt vervolgd)