Rondtoeren in betoverend Noord-Ierland (5)

Hebben we voldoende tijd om de (Noord-)Ierse kust maximaal te ontdekken? Ik hoop dat we papegaaiduikers, dolfijnen en walvissen kunnen spotten. Daarvoor moeten we een flinke wandeling van een paar uur over klifwandelpad ‘The Gobbins’ maken. Dat kan al meer dan een eeuw, maar om steile kliffen en woeste zee van dichtbij te zien, is het verplicht een gids in de hand te nemen. Die maakt je niet alleen attent op flora en fauna, hij wijst ook op gevaren. Onder zijn leiding lopen we over hangbruggen, onder rotswanden en door meerdere grotten. The Gobbins - onderdeel van Causeway Coastal Route - bevinden zich op het smalle schiereiland Islandmagee.

Van tevoren vragen we ons af wat we allemaal wel en mogelijk niet zullen ontdekken. Tussen Armoy en Stranocum in County Antrim loopt een beukenlaan langs Bregagh Road: ‘Dark Hedges’. De bomen vormen een sfeervolle tunnel, die als locatie in de populaire tv-serie Game of Thrones is gebruikt en nu horden toeristen trekt.

In County Donegal ligt schiereiland Inishowen, het grootste ‘peninsula’ van Ierland. Hier bevindt zich het noordelijkste puntje van het land: ‘Malin Head’. Waar we Inishowen binnenrijden, staat een ringfort - ‘Granian of Aileach’ - die als troon heeft gediend voor over-kingdom of Ailech. Ringforten zijn ringwallen van steen of aarde, die uit de ijzertijd, vroeg christelijke periode of vroege middeleeuwen stammen.

Wij komen in ieder geval in Letterkenny. Openluchtmuseum ‘The Famine Village’ is hier ongeveer een uurtje vandaan, op het noordelijk gedeelte van schiereiland Inishowen. Omdat ik er veel over heb gelezen, lijkt het me interessant om de geschiedenis van een Ierse familie van de 18-e eeuw tot de dag van vandaag ter plaatse te kunnen volgen.

Nationaal Park ‘Glenveagh’ ligt in de Derryveaghbergen, in het noordwesten van County Donegal. Dit park omvat meer dan zestienduizend hectaren met bergen, meren en bossen. Op zoek naar het kasteel van Glenveagh, dat met bijbehorende tuinen over een van de meren uitziet, kunnen we dus gemakkelijk verdwalen. Het kasteel is rond 1870 door een rijke landspeculant gebouwd, naar het voorbeeld van Balmoral Castle van koningin Victoria. Deze speculant was ook verantwoordelijk voor de zogenoemde uitzettingen van Derryveagh in 1861, toen hij 47 families van hun huizen verdreef. Zijn reden om dat te doen? Zo verschafte hij zich een beter uitzicht!

De tweede eigenaar van het kasteel was een professor in de schone kunsten aan de Harvard-universiteit. Samen met zijn vrouw Lucy bezat hij het kasteel van 1929 tot 1933, toen hij op een raadselachtige manier verdween tijdens een verblijf op het eiland Innishbofin. 

De laatste privé-eigenaar schonk bij zijn definitieve vertrek in 1983 het kasteel en de tuinen aan de staat. Kasteel en park met dertien hectaren grote tuinen staan meer dan dertig jaar open voor het publiek, dat zich aan de grote verscheidenheid van bomen, struiken en bloemen uit de gehele wereld kan vergapen. Ook huisvest het park een van de grootste hertenpopulaties in Ierland. De volledig wilde herten kunnen zich binnen een veertig kilometer lange omheining vrij bewegen.  

(wordt vervolgd)