Winterse betovering door Andalusië (5, slot)

Voor veel Noord-Europeanen is het luxe om in de winter midden op een dag op een terras iets te drinken of aan het strand iets te eten. Hopelijk ervaren wij dit in een zachte winter aan de Costa del Sol, waar we een paar dagen in een sfeervol hotel in Torremolinos doorbrengen, slechts door strandpromenade en een weg van het zandstrand gescheiden, het centrum van Torremolinos op loopafstand.

Torremolinos - ruim zestigduizend inwoners - ligt achttien kilometer ten zuidwesten van Málaga. De naam komt van Torre (toren) en Molinos (molen). Vroeger waren in deze regio veel windmolens, waarvan nog één bestaat, de ‘Molino de la Torre’. De plaats aan de Spaanse zuidkust is als klein vissersdorp ontstaan. In de jaren ’50 van de vorige eeuw kozen veel kunstenaars en intellectuelen deze rustige vissershaven uit als vakantieoord. Toeristische expansie van Spanje, vooral in de jaren 1970, is aan Torremolinos niet voorbijgegaan.

Uit het verleden herinner ik mij Fuengirola, Marbella en Estepona, badplaatsen waar ik enige tijd als playboy doorbracht. Fuengirola heeft nu een skyline, die uit een opeenvolging van moderne torenflats langs een zeven kilometer lang strand bestaat. De stad is het hele jaar door een geliefde trekpleister voor toeristen. Wellicht klimmen wij naar het hoog boven de stad gelegen Castillo de Sohail, een vroeger ‘klooster-fort’. De kasteelruïne met originele kanteeltorens en muren uit de 10-e eeuw dankt haar naam aan de Moren, die hier de ster Sohail (nu Canope) ontdekten.

Voelen wij ons in Marbella thuis? ’s Zomer komen hier heel wat beroemdheden elkaar tegen tijdens diverse feestavonden. Arabische en tegenwoordig ook Russische miljonairs, acteurs, bekende en minder bekende zangers, sterren op jacht naar roem, sportieve, lichtelijk aangeschoten, gebruinde jongeren, enzovoort. Alles onder wakende ogen van plaatselijke paparazzi. Geliefd bij de jetset dus, synoniem voor glitter en glamour, helaas ook voor corruptie. Zelfs in de winter leggen wij hier niet aan!

Nog een belangrijke badplaats aan de Costa del Sol is Estepona, aan de voet van de Sierra Bermeja. Mijn herinnering dateert van decennia geleden, toen ik daar in het late najaar op camping ‘La Chimenea’ verbleef. Ik ontmoette er de Australische familie Roberts, nog steeds goede vrienden. ’s Zomers verdrievoudigt de bevolking van Estepona, doordat toeristen de hotels overspoelen en van twintig kilometer strand willen genieten. Langs de kustlijn staan wachttorens uit de 15-e en 16-e eeuw, die nog herinneren aan de angst die ooit bestond voor Barbarijse zeerovers. Ik had daar toentertijd op mijn windsurfplank geen flauw vermoeden van.

De winter van 2017 naar 2018 biedt ons een fraai vooruitzicht. De ‘Ruta de los Pueblos Blancos’ met zijn fabuleuze berglandschappen en schitterende Moorse dorpjes. Ronda, spectaculair gelegen en met een uniek architectonisch erfgoed. Sevilla, gedomineerd door de sierlijke Giralda, het symbool van de stad. Córdoba met zijn fascinerende Mezquita-Catedral. Granada met het Alhambra en met de Sierra Nevada als achtergronddecor. 

We gaan op zoek naar het beeld van een bijna oosters, mysterieus gebied dat Andalusië heet. Zal de Andalusische levenskunst ons smaken? Vast wel.