(103) SAM69+, over gouden tip en gouden medaille

29 maart 2015 - Amsterdam, Nederland

Zondag 29 maart 2015

Louis d’Or, Annemarie en Robin

Einde maart is koud, koud, koud, regen, regen, regen. Niet wat het moet zijn. Een Airbus valt neer, stroom valt uit. De premier doet zaken in China, Annemarie van Gaal geeft levensles in Eigentijd, clubblad van pensioenfonds Zorg & Welzijn. Zij wandelt met baas Peter ‘Pensioen’ over de Amsterdamse Albert Cuyp. Haar gouden tip onder het koopjesjagen: “Zorg dat je weet wat je pensioen is”. Zij kan het weten.

Annemarie – financieel expert – knoopte voorheen alle eindjes aan elkaar. Nou ja, alle? Op jonge leeftijd zwanger, ‘vader’ buiten beeld. Toch wordt ze succesvol ondernemer samen met Sauer - beginnend in het kapitale Rusland. Peter P’s les vat ik niet. “Mijn fonds moet op de  kosten letten”. Huur dan niet zo’n tante voor een nietszeggend advies in! Die gouden tip bevestigt de dalende lijn van pensioenen, neemt de spanning weg.

Een ander - Lodewijk van Gaal, we kennen hem allemaal – laat zich niet in de luren leggen. Hij verdient als Man United meer dan tien miljoen euro per jaar! Goed voor Truus’ en zíjn oude dag. Louis van Gaal is een Annemarie, een streber. Al presteert hij overzee onder Amsterdams Peil met zijn vedetten. Louis en Annemarie cashen miljoenen. Zit dat in hun achternaam verborgen? Van Gaal via een cent langs een stuiver voor een dubbeltje naar een eersterangs kwartje. Om tenslotte met porties ponden in troebele roebels te eindigen.

Twee Van Galen leiden mij naar een andere verschilmaker. Robin van Galen is als olympisch coach zeer succesvol. Met de Nederlandse dameswaterpoloploeg oogst hij goud in Beijing 2008. Hem wordt vervolgens gevraagd de mannenploeg te mennen. Zijn eerste reactie: “Ik trek niet aan een dood paard, daar zit geen muziek in!”. Robins goudomrande verleden heeft toegevoegde waarde. Hij is uithangbord van succes, vooral in het sprekerscircuit. Van Galen hengst het paard toch naar een mannenkoers met plannen vol ambitie. De vrouwenrit naar de spits van de Olympus kostte hem drie jaar. Met kerels vergt dat minstens tien jaar werk aan de winkel. Andere tijden, andere wetten, oordeelt Van Galen. Zonder bonussen moeten de gekapte heren zelf hun zwembroekje ophouden. Bedroeg het damesbudget een miljoen, de bond stopt zijn watermannen slechts anderhalve ton toe. De man een kleine vergoeding, laat in de avond trainen. Zwangerschapszwemmen, zij het zonder Annemarie, gaat vóór topsport.

Robin van Galen zeurt niet. “Ik ben nu meer ondernemer dan coach”. De gedreven pleitbezorger van nieuwe trends in het waterpolo smeedt reddingsbanden tussen zijn ploeg waterrakkers en bedrijfsleven. Hij wil creatief tikkie-takkie in zijn ploeg brengen. Bloed, zweet en tranen met chemie in mijn team. “Naar analogie van puzzelaar Louis tijdens het WK in Brazilië”.

‘Het leven is een pijp kaneel, iedereen lurkt eraan en krijgt zijn deel’.

Beide Van Gaals graaien ieder het hunne.

“Louis, Annemarie, genoeg is genoeg!”, vind ik. “Gun goudhaan Van Galen ook een pondje. Stort een miljoen in zijn richting. Kan hij vóór zijn pensioen op komende Olympische Spelen opnieuw goud delven. Hij verdient het”.

 

2 Reacties

  1. Truus de Vries:
    29 maart 2015
    Leuk, deze reactie op het nieuws.
    In de roeisport wordt ook naar goud gestreefd.
    Daarvan hoorde ik een mooi verhaal over doorzetten en over doorgaan tot op oudere leeftijd.
  2. Marijke:
    29 maart 2015
    Spitsvondig geleverd commentaar op de Van GaalsGalens! Dat deze blog de graaiers moge aanzetten tot genoeg-is-genoeg.
    Doch ik vrees met vrezen.