(114) SAM69+, over dansend licht en spuitend water

Donderdag 9 april 2015

Gullfoss en Strokkur

Als lente, zomer en herfst aan ons voorbij zijn, maken wij een kort uitstapje naar IJsland. Genieten van het magische noorderlicht, dat ’s avonds bij helder weer te zien moet zijn. IJsland in de winter, is dat niet koud? Lang niet zo erg als zijn naam doet vermoeden. In de winter ligt de temperatuur rond het vriespunt, er gaan dus wel wantjes in de koffertjes. Vaak is het ook daar de wind die kouder doet aanvoelen. Mutsje op (!), sjaaltje om. Groot misverstand is dat het in IJsland ’s winters altijd donker is. Per dag hopen wij toch zo’n zes à zeven uur het licht te zien. Een boekje lees ik wel met zaklantaarn.

’s Avonds is vaak een lichte gloed te ontdekken. Het ‘licht’ kan dan zichtbaar zijn in de vorm van bewegende bogen, stralenbundels of een sierlijk dansend lichtgordijn. Het noorderlicht! Op onze dag van aankomst begeven we ons in de avond direct naar een plek waar we de uitbarstingen op de zon, die ladingen geladen deeltjes het heelal in slingert, het beste kunnen waarnemen.

Ons bezoek aan IJsland begint op luchthaven Keflavík op het schiereiland Reykjanes. Van hieruit is de Blue Lagoon dichtbij, tussen imponerende lavalandschappen. Of we in het warme, blauwe, mineraalrijke water duiken, weet ik nog niet. Brooke Shields zal toch niet meer in de buurt zijn, vermoed ik. Om het geothermische Krýsuvík of het bij de vuurtoren van Reykjanes gelegen Gunnuhver op te snuffelen, behoeven wij slechts onze neus achterna te reizen. Sterk ruikende zwavelbronnen en borrelende modderpoelen leveren geurend resultaat van ons speurwerk. Of wij nog komen te wankelen op de ‘Brug der Continenten’, de grenslijn tussen Amerikaanse plaat in het westen en Euraziatische plaat in het oosten, waag ik te betwijfelen.

We gaan in ieder geval de ‘Golden Circle’ route afleggen. De drie belangrijkste trekpleisters van IJsland zijn nationaal park Thingvellir, waterval Gullfoss en Geysir. Gullfoss – gouden waterval – valt in twee trappen vanaf een hoogte van 33 meter in een lange kloof. De naam Geysir is aan de bekendste heetwaterbron van IJsland verbonden. De grote attractie van het geisergebied is de bron Strokkur, die iedere vijf à tien minuten enorme hoeveelheden heet water tot een hoogte van zo’n twintig meter opspuit.

Slechts een klein gedeelte van het dunstbevolkte land van Europa, dat de afgelopen jaren veel in de publiciteit heeft gestaan, zal onze voetsporen opslokken. De dreumes met ruim driehonderdduizend inwoners op 2,5 maal Nederland heeft voetbalreus ‘Oranje’ een stevige draai om de oren gegeven. Over bancaire kwesties wil ik het niet hebben. Uitbarstingen van de vulkanen Eyjafjallajökull en de Bárdarbunga leveren spectaculaire beelden van spuitende en stromende lava.

In ieder geval besteden wij ook nog een dag om hoofdstad Reykjavik aan de zuidwestkust, waar wij verblijven, nader te verkennen. Ooit niet meer dan een verzameling boerderijen, nu een metropool. Zijn we niet alleen in het westelijkste land van Europa langs geweest, maar hebben we ook ’s werelds noordelijkste hoofdstad aangedaan. Een fascinerende gedachte.