(115) SAM69+, over geloof en ongeloof

Vrijdag 10 april 2015

Uittocht, intocht, fietstocht

Op donderdag 9 april samen met fietsvriendin E. een fietstocht in mijn nabije woonomgeving gemaakt. Zij is een ‘vroege vogel’, die uitermate bijtijds uit de veren stapt. Rond acht uur a.m. op NS-station Castricum afgesproken, waar E. na aankomst per trein een fiets huurt. Ik kom op mijn randonneur om uit mijn evenwicht te geraken. Kwart voor acht, kouwe tengels, geen spoor van E. Navraag bij de fietsverhuurder levert op dat zij haar fiets al heeft geïnd, ik zal niet vragen, laat staan vertellen hoe. Onvriendelijk bejegend door een botte fietsboer. Een langer verhaal kort komt erop neer dat E. en ik elkaar toch op de afgesproken klok van acht in de mistigkoude ochtend treffen.

So far so good, onze tocht kan beginnen, Noord-Hollands duingebied door. Langs de betonnen Atlantikmuur, langs ‘Kijk Uit’, langs het ‘Boetje van onze Kees’, langs de ‘Kwal’ die honderden liters water per seconde inlaat, nou ja, op uiterst rustgevende wijze opborrelt. Langs de kolonie aalscholvers die de bomen niet zien zitten en dus onderuitwerpselen. Vervolgens óp naar Johanna’s Hof, waar het terras leeg is, maar de koffie klaar staat. Twee cappuccino’s, daarna nog eens twee. Dan een verrassing waar ik niet op heb gerekend.

Misschien komt het omdat ik in het vooruit aan E. de route heb geduid. Zij is helemaal in om een tocht met een religieuze tint te maken. Abdij van Egmond, Adelbertusakker, Onze Lieve Vrouw ter Nood-kapel bij ons om de hoek. Rustgevende plekken, die zowel E. als ik zeer op prijs stellen, zonder enige trouw aan welke almacht ook. Toch levert dit gelovige traject, naar ik vermoed, inspiratie aan E. om mij te gedenken. Onverwacht, wakker geschud door VPRO-Boeken, overhandigt E. mij aan de koffietafel van JH voor mijn 69-ste verjaardag – hoogste tijd – het boek ‘De Bijbel voor ongelovigen’ van Guus Kuijer, naar haar keuze deel 2 ‘De uittocht en de intocht’. Ik ben blij verrast, ik ben er echt blij mee. Ik herinner mij dan dat wij beiden het tv-programma zagen, waarin Kuijer boeiende uitleg over zijn bijbelgeschrift verstrekt. Een fascinerend boek, waarvan je zou denken: wie niet gelovig is, leest het niet. E. heeft mijn niet-gelovige snaar geraakt. Een boek als dit zal ik zelf nooit zo gauw aanschaffen, al staan er de allermooiste verhalen uit de wereldliteratuur in. E. stimuleert mij hiermee.

In de uitgave ‘SamenKerk’ van het bisdom Haarlem-Amsterdam staat de opdracht ‘Geef ‘ns een boek cadeau’. E. is zich van dat magazine niet bewust. Tot mijn genoegen.  Anders had zij wellicht het boek ‘Gewoon over geloof’ aan mij geschonken, over nadenken in eigen geloof, maar dan in God en Jezus. Ook al weet zij dat ik niet twitter, ‘Twitteren met God’ had een keuze kunnen zijn. ‘Jezus kan niet voetballen’ is wel mijn overtuiging, maar gelukkig ook een kinderboek voor communicant of vormeling. E. heeft het goed gezien. Die drie titels zijn aan mij niet besteed. Ik ben ongelofelijk happy met mijn bijbel. Thank God, it ’s Friday.