(143) SAM69+, over zwerftocht door nachtelijk blauw

8 mei 2015 - Neurenberg, Duitsland

Vrijdag 8 mei 2015

Lady Liberty en Lorenzkerk

‘Wie eine Wundertüte’ kopt een Duitse krant, die met prachtige blauw getinte foto’s verslag doet van Neurenbergs Blaue Nacht. Een ander dagblad kiest voor de titel ‘Freiheit is blau’, naar het thema van het evenement. Bij de reportage van de verslaggeefster – Franziska Holzschuh (!) – staan ook schitterende kleurenplaatjes afgedrukt. Het allermooiste in groot formaat van het interieur-in-regenboogkleuren van de Lorenzkirche. Wij vroegen ons op de late zaterdagavond van 2 mei jl. al af waarom zich zo’n lange file aan belangstellenden voor de kerkdeur ophield. Enorme rijen, waar wij tussen duizenden anderen zo snel mogelijk aan voorbij schuifelden. Een blik om de hoek naar binnen werpen bleek onmogelijk, helaas. Dan hadden we een van de vele ‘tolle Augenblicke’ in de zestiende Blauwe Nacht kunnen waarnemen. De Lorenzkerk is van binnen niet alleen op bijzondere wijze geïllumineerd, op een jukebox kiezen bezoekers ook liederen en teksten uit om af te spelen. ‘B9’ indrukken resulteert in barokke orgelmuziek, bij de buttons ‘KO’ schettert Peter Alexander “Ich gesteh’ dir: Das Wunder bist du …”. Minuten ter bezinning.

Hoe kunst op mensen inwerkt, ontwaren wij in deze nacht. Niet minder dan 135.000 bezoekers branden van verlangen om de Blaue Nacht bij te wonen. Spectaculaire voorstellingen en concerten trekken twee overvolle Arena’s in getal naar de Altstadt van Neurenberg om diverse facetten van het culturele leven mee te maken. Meer dan zeventig musea, theaters, dansvoorstellingen en lezingen hebben hun deuren opengesteld.

Net als in voorgaande jaren werkt de burcht van Neurenberg als publieksmagneet. Op de stadsmuur projecteert kunstenaar Roger Libesch uit Erlangen een forse afbeelding van een ‘drone’ – Blue Bayou -, om in het licht van thema ‘Vrijheid’ mensen te attenderen op deze vorm van ‘Big Brother’. Zijn bewuste statement tegen de overdaad aan controle en bewaking.

De Hauptmarkt passeren kost ons ook veel geduld en geschuifel. In het midden symboliseert een kunstzinnige ‘Lady Liberty’s Fackel’ de toorts van het New Yorker Vrijheidsbeeld. We horen het gevaarte eerst en zien het daarna schitteren. Het ruist als een waterval. In goudkleuren gestraald metaalfolie op reuzenformaat flikkert en flakkert naar de nachtelijke hemel. Slechts de ‘Dame met de kroon’ ontbreekt, het is een en al vuur dat het verlangen naar vrijheid uitstraalt. De weerspiegeling in de ramen van de ‘Frauenkirche’ bevestigt die drang.

In parkeergarage ‘Sterntor’ hebben kunstenaars een labyrint van ruim achthonderd blauwe hoelahoep-hoepels gerealiseerd. Het stelt de ‘Gesprengten Ketten’ voor, een sculptuur waartussen kinderen zich eerst vermaken, maar die bij het vallen van de avond ‘oplost’. Wij vroegen ons al steeds af waarom volwassenen met blauwe hoepels rondliepen. Nu begrijpen we het, het kinderspeelgoed is royaal uitgedeeld.

Het jaarlijks terugkerende spektakel is mooier dan wij hebben verwacht. Het is een poëtisch spel met licht en schaduw, waarin de kleur blauw overheerst. De magische momenten op meerdere hotspots vertonen meesterlijke effekten. Een mega massa mensen loopt te hoop, dat is het enige nadeel van zo’n gebeurtenis. Niettemin geldt: “Es war ein schöner Abend, es hat sich gelohnt herzukommen”.