(15) SAM68/69, met ‘Dat is het antwoord!’

Woensdag 31 december 2014

Vijfde Titel met Dans en Muziek

“Wat is de vraag?”, reageert Joep, als ik op zijn gele shirt met knalrode opdruk ‘Verlosser’ wijs.

Ik ben met de trein naar Amsterdam, mijn fiets heb ik op een dagkaart meegenomen. NS is niet gesteld op reizigers die hun tweewieler aan de hand meenemen. Beperkt aantal instapplekken, veel barrières, je doet er weinig tegen. NS beschikt over de macht, sluit zijn poorten in toenemende mate. Het spoorbedrijf verwijst naar het systeem van OV-fietsen, waar ik als fietsliefhebber niks van moet hebben. Ik zit graag op mijn eigen vervoermiddel. Zes euro vind ik een aardig prijskaartje, naast mijn persoonlijke treinticket. Nu lees ik dat NS het bestaande fietsverbod voor de spitsuren in 2015 ook nog met een uur gaat uitbreiden. Goed bezig, zeg, goede voornemens.

Aan de achterkant van Amsterdam Centraal, kijkend over het IJ, zie ik de kleine, gezette cabaretier lopen. Het futuristische ruimteschip aan de overkant van het water - filmmuseum ‘EYE’- trekt eerder mijn aandacht. De buurman, de voormalige Royal Dutch Shell-skyscraper van 22 verdiepingen, staat er in zijn tachtig meter hoge naaktheid bedeesd en onttakeld bij. Het skelet dateert uit 1971, begonnen als ‘Toren Overhoeks’ - diagonaal op de IJ-oever – en voor veel Amsterdammers bekend als ‘Shelltoren’. Het is in reconstructie. De hoofdstad zal de hoofdstad niet zijn, als ook deze eyeopener geen magneet gaat worden. In 2016 moet het multifunctionele gebouw plaats bieden aan kantoren, hotel, restaurant, bar, nachtclub en nog meer entertainment. Het zal dag en nacht geopend zijn. Zoals het zelf stoer pretendeert: 25 uur per etmaal, 8 dagen per week. Amsterdammers scheppen graag op. De nieuwe naam ligt voor het grijpen. A’DAM. De nu nog necronieme bloterik gaat straks door het leven onder dit acroniem voor Amsterdam Dance And Music. Bovenop komt een observatiedek. Wie daarop gaat staan, kan alles overzien, behalve het jaaroverzicht van 2015.

Ik trek mijn wijsvinger terug van het shirt, waarop ook Jopie met zijn achternaam staat vermeld. Joep is liefhebber. “Wat is de vraag?”, herhaalt de grappenmaker.

“Ik vraag mij af wat 2015 ons gaat brengen?”.

“Ik doe alleen aan terugblikken. En nog niet eens op elk jaar”.

“Weet ik”, zeg ik overtuigd, “ik ga vanavond beslist kijken. Ik ben een fan”.

“Een fan waarvan”, grijnst de 60-jarige schalks.

“Van AJAX natuurlijk. A’DAM en AJAX. Ik zie straks in mei dat grote doek al hangen. VIJF KEER OP RIJ LANDSKAMPIOEN! Daarvoor hoef je heus het observatiedek niet op. Dát is mijn antwoord”.

Het bebrilde manneke grinnikt. Ik zie hem denken: ‘Als ik mijn bek hou, kom ik veilig thuis’.

Hij blijft mijn held.