(16) SAM69, over zijn nieuwe levensjaar

Donderdag 1 januari 2015

Ondersteboven

Het jaar 2015 begint op donderdag. Voorbode van gedonder? In dit jaar bereik ik als ‘waterman’ de leeftijd van 69. Een getal met een zekere ‘lading’. Toen juf en meester van de lagere school ons in de Franse taal leerden tellen, kwamen wij aan soixante-neuf niet toe. Beginnende tieners waren wij, onwetend als Jan Cremer, hoewel anders. Hij vroeg zich in zijn befaamde ‘Ik, Jan Cremer’ af wat soixante-neuf in het Frans was. Wij de onschuldige theorie, hij het zinnenprikkelende practicum. De diepere zin van de inmiddels ingeburgerde Franse uitdrukking leerden wij later. Mij is meer dan duidelijk wat 69 voorstelt. Ik kan het cijferduo laten rondspartelen zoveel ik wil, ik moet het stempel 365 dagen lang met mij meedragen.

Op de rand van mijn jaren ’60 – anders dan de kalenderjaren ‘60 – besef ik dat zeventig heel dichtbij komt. Als je ouder wordt, vliegt de tijd steeds sneller. 70. Niet te verwarren met L7, het Engelse equivalent van soixante-neuf. Tegen die tijd kan ik 69 snel vergeten. Dan begin ik aan een nieuw decennium, op weg naar de leeftijd der sterken, die ik dan nog maar moet zien te halen. Je weet immers nooit of dat je zal lukken. Dat is maar goed ook. Van de twijfel of je tegen die tijd over de benodigde kracht beschikt, raak je alleen maar ondersteboven. En van zulk soort gedonder zal ik dit jaar volgens mij geen last hebben. Ik word immers pas 69!