(169) SAM69+, over ‘Voor niets gaat de zon toch op’

Woensdag 3 juni 2015

Niet-contente robots

Zonnige geneugten van Lanzarote zijn vers achter de rug of ze brengen niet altijd ‘rozengeur en maneschijn’ met zich mee. Hoewel het weer in het diepblauw van de Atlantische Oceaan iets van slag lijkt – witte wolken en grauwgrijze gevaarten die druppels droppen -, schrijf ik direct enthousiast over onze belevenissen. Terugblik op de zwarte parel van de Canarische eilanden, met aangename temperaturen.

Hebben is hebben, als hadden is geweest. Aan mijn tekst voeg ik enkele fraaie foto’s toe. Dit pakket zend ik – om niet – naar de webmaster van een site, die eilanden en romantische steden voor zijn voetlicht haalt. Mooi gecomponeerde sites, waar ik met genoegen onze verhalen met plaatjes aanlever, al behaalt die webmaster er zijn financieel voordeel uit. Het is hem gegund met verhalen over romantiek van Bilbao, Lissabon, Madrid, Parijs, Praag, Valencia, over avonturen op Azoren, Kanaal- en Canarische eilanden. Romantiek en avontuur, waar krijg je dat grátis?

Soms speelt mijn geduld mij wel eens parten. Mijn verhalen stuur ik onmiddellijk in de week na terugkeer van een reis in, maar het kan weken duren voor de webmaster tot plaatsing overgaat. Dat vind ik op zich niet erg, hoewel ik mijn eigen blogvolgers liefst zo snel mogelijk van onze belevenissen met foto’s op www.petersamuel.blogspot.com voorzie. In den beginne wacht ik op berichtgeving van de webmaster, die mij steevast keurig op de hoogte stelt dat hij tot plaatsing van mijn artikel is overgegaan. Al eens eerder, nu ook bij Lanzarote, heb ik geen trek om weken op die aanduiding te wachten. Ik plaats mijn ingezonden tekst en foto’s dus alvast op mijn eigen blog, die geen enkele commerciële inslag heeft. Hoe gratis ook, dát moet ik niet doen. Het resulteert in een e-mail van de webmaster. Ik citeer:

‘Door bezoek aan jouw weblog ben ik tegen een probleem aangelopen. Ik vond daar jouw verhaal over Lanzarote. Het is natuurlijk legitiem dat je op jouw eigen weblog daarover bericht en mooie foto's toont. Voor mij is het probleem dat de tekst helaas dezelfde is. Als ik die plaats merken robots van Google dat op jouw en mijn weblog dezelfde tekst staat. 'Duplicate content' heeft gevolgen voor zoekresultaten naar mijn weblog. Google stelt vast dat de tekst bij jou eerder stond en beschouwt deze als 'autoriteit'. Van Google mag op twee plekken door dezelfde auteur over hetzelfde onderwerp worden gepubliceerd, maar de  tekst mag niet dezelfde zijn … Het klinkt allemaal een beetje belachelijk, maar zo werkt die monopolist helaas. Ik ben voor mijn webactiviteiten afhankelijk van Google en moet jammer genoeg naar hun pijpen dansen.

Hoe zeer ik jouw verhalen waardeer en hoe graag ik ze plaats, ik kan die tekst beter niet plaatsen. Ik hoop dat je enig begrip kunt opbrengen voor mijn reactie en dat het geen gevolgen heeft voor mogelijk nieuwe verhalen.’

Tja. Ons wacht dit jaar romantiek in Keulen en Reykjavik. In het najaar zoeken wij – niet voor niks – opnieuw de zon op.

Blijf ons volgen op www.petersamuel.blogspot.com