(175) SAM69+, over loensen naar Keulens overzijde

9 juni 2015 - Keulen, Duitsland

Dinsdag 9 juni 2015

Bruggen, badhuis, bonus

Voor ons lonkt het robuuste stadssilhouet van Keulen aan de Rijn met dubbele Domtoren. Niet via een ‘reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn’, maar in een tripje met de ‘trein, trein, trein’. Wij  gaan ervan uit dat stakingen van Eisenbahn-personeel achter de rug zijn. We hebben nog even tijd om te bepalen wat we in een paar dagen Domstad gaan doen. Vast net als echte Keulenaren naar de Deutzer Ufer, aan de overkant. Voor een blik op de skyline, voor hun de enige reden om de rivier over te steken. Zeven bruggen wijzen de weg.

De handelsmetropool aan de Rijn waagt, na de bouw van de eerste Romeinse oversteek, gedurende meer dan vijftienhonderd jaar geen enkele poging nog een brug naar de overzijde te slaan. Tegenwoordig kun je zeven bruggen oversteken, ze zijn niet uit het stadspanorama weg te denken. Het zijn van noord naar zuid Mülheimer Brücke (kabelhangbrug), Zoobrücke (breedste balkbrug over de Rijn, spanwijdte 259 meter), Hohenzollernbrücke (drie bogen, vervanger van eerste Keulse vaste oeververbinding sinds Romeinse tijd, dagelijks rijden er 1.200 treinen over), Deutzer Brücke (eerste vaste oeververbinding na Tweede Wereldoorlog), Severinsbrücke (markante hangbrug met 77 meter hoge pylonen), Südbrücke (oudst bewaard gebleven brug, treinverkeer op twee sporen) en Rodenkirchener Brücke (kabelhangbrug van 378 meter lengte, dubbel verbreed door bouw tweelingbrug).

Deutzer Brücke en Hohenzollernbrücke vormen de verbinding tussen Altstadt en Deutz, op de rechter Rijnoever. In de volksmond van de linkeroever wordt het de ‘verkeerde’ zijde oftewel de ‘schele’ – Schäl Sick - genoemd. Aanmatigend toontje. Deutz kent immers een voorgeschiedenis van bijna tweeduizend jaar en heeft vanaf 1230 stadsrechten. Het is in 1888 bij Keulen ingelijfd. Bijnaam de ‘schele’ is terug te voeren op de tijd dat Rijnschepen door paarden stroomopwaarts worden getrokken. De dieren dragen kappen om niet door het water verblind te raken. Alleen door scheel te kijken kunnen zij de rechteroever zien.

Om een panorama op de Altstadt – linkeroever -  te hebben, kunnen we de Biergarten van glaspaleis Hyatt Regency opzoeken. Want om daarvoor de freeclimbers, die regelmatig op de pijlers van de Hohenzollernbrücke trainen, na te volgen, gaat uiteraard een beetje ver de hoogte in. Ik denk dat wij voor de spectaculairste blik op Keulen het Panorama Köln Triangle kiezen. Daar kunnen we met een snelle lift naar een uitzichtplatform om op 103 meter hoogte het stadsaanzicht en de lus in de Rijn te zien. Bij helder weer zullen we zelfs de toppen van het Zevengebergte herkennen.

Willen wij ons daarna ontspannen, volgt een visite aan Claudius Therme. Vertoevend in zijn heilzame water van aangename temperatuur verschaft dit luxe ingerichte badhuis ons als bonus schitterend uitzicht op de Dom. Je zou er bijna van gaan zweten. Bijgekomen van de sauna stappen we naast de Therme, aan de voet van de Zoobrücke, in een van de cabines van de Rheinseilbahn. Met dit bijzondere transportmiddel keren we dan naar de linkeroever terug, met fantastisch uitzicht over de rivier. Daar hebben we geen enkele brug voor nodig.