(18) SAM69, over combiketel en logica

Zaterdag 3 januari 2015

On The Road Again

Naar de nostalgische cd ‘Born To Be Wild’ luister ik graag. Met Easy Rider, Riders On The Storm, Wild Thing, Good Vibrations en See See Rider raak ik op weg naar de goede oude tijd. Het nieuwe jaar is net begonnen. Vandaag is helaas geen dag met aangenaam wandelweer. Regen, regen, regen, slechte vibraties, ondanks hartverwarmende klanken uit onze boxen.

Ik ga rillen als Erna vertelt dat onder de combiketel een grote plas water staat. Buiten dreinende regen, binnen voortdurend gedruppel. Als je niet zo bent geboren, word je vanzelf wild.

Kortgeleden is ons service-abonnement uitgevoerd. De inspectie noopt de Energiewacht een nieuwe pakkingplaat aan te brengen en klein materiaal te vervangen. Het bezoek geeft een gevoel van ‘We moeten er weer een tijdje tegen kunnen’. Aan technische mankementen in huis heb ik een grondige hekel, vooral als ik daar zelf geen enkel verstand van heb. ‘Wild Thing’, dat idee.

Hoewel het zaterdag is, besluit ik om de servicedienst voor alle zekerheid te bellen. Een vriendelijke, geduldige dame staat mij te woord. Ik heb er verstandig aan gedaan haar te bellen. “Daar zijn wij voor”. Zij zal de storing aan een monteur doorgeven. Even later belt ze terug. “Wilt u de stekker van uw ketel uit het stopcontact halen? Voor alle zekerheid”.

Ik heb daar geen enkele behoefte aan. “Ik begrijp uw bezorgdheid, maar wil niet in de kou zitten. Ik ben behoorlijk verkouden. De ketel lekt al een poosje, de wachttijd op uw monteur kan er nog wel bij. Het is mijn eigen risico, zeg maar”.

Een half uur later een ‘Easy Rider’ aan de lijn. “U heeft problemen met uw combiketel? Heeft u de stekker eruit getrokken?”. Hij rijdt over de bekende weg. Ik leg nogmaals uit wat er aan de hand is en waarom ik de stroom er niet afhaal. “Waarom heeft u bij het eerste druppeltje lekkage niet meteen gebeld?”.  Mij ontgaat de bedoeling van dit soort opmerkingen, die ik eigenlijk volledig misplaatst vind.

“Ik vond het al vervelend genoeg om in het weekeinde te bellen. Maar ik kan de storm niet overzien, zeker niet als hij net van start gaat, laat staan de gevolgen”.

De techneut neemt uitgebreid de tijd om mij door de telefoon uitleg te verschaffen wat er aan de hand kan zijn. Hij klinkt vrij overtuigend. “Wanneer komt u vanmiddag langs?”, vraag ik hoopvol. “Nou, dat wil ik juist vragen. Is het goed als ik maandag iemand laat komen?”. Het nummer Riders On The Storm komt langs, ik houd mij rustig. “Kunt u vanmiddag niet?”.

De serviceverlener – 24/7 paraat – legt uit dat hij het hartstikke druk heeft en dat er veel mensen in de kou zitten. Ik controleer nog maar even of ik de stekker van mijn ketel in het stopcontact heb gelaten. Voor alle zekerheid. Maandag zal ik hem vertellen dat we het toch vrij fris in huis hebben gehad. En vrij vochtig. Maar dat we ons met goede muziek warmte hebben verschaft.