(205) SAM69+, over onvergetelijke Tourlocaties

Donderdag 9 juli 2015

Nepjuweel en trouwring

De finish van de laatste etappe van de Tour de France is al vier decennia op de Champs-Élysées in Parijs. Joop Zoetemelk is de laatste van twee Nederlanders – Jan Janssen gaat hem voor – die de gele trui veilig naar de Parijse meet brengt. De brede laan in de lichtstad is dé winkelstraat voor de rich and famous in Frankrijk. Hier wonen is duurder dan waar ook in het land van Marianne. Wij lopen een keer van Arc de Triomphe naar Jardins des Tuileries, naar Louvre en Musée de l’Orangerie. Een vriendelijke ‘verleidster’ voor ons op het zanderige grindpad toont de ‘gouden’ ring, die zij onderweg zogenaamd vindt. Trucje om te misleiden om geld af te troggelen.

Van de ‘Champs’ weet ik een gratis visite aan het Lido uit mijn geheugen te peuteren. Met een ‘fotograaf’ als maat kondig ik mij als ‘verslaggever’ van een magazine bij de directie aan. “Een Nederlandse danseres uit uw ensemble schone Lido-dames verdient ons portret”. Het verzoek slaat aan, we worden geïnviteerd. Voor een briefkaart zitten we - in een volle bak - eerste rang, fles champagne gratis voor onze neus. Tijdens de dansvoorstelling mogen geen foto’s geschoten, alleen in de pauze achter de gordijnen. Interview vindt naderhand plaats. Tevreden keren wij naar huis terug. Mijn bescheiden succesje: het artikel over de plaatselijke schoonheid komt in het lokale ‘sufferdje’ op de voorpagina. In geen enkel magazine wordt het gepubliceerd, pogingen blijken tevergeefs.

De meeste Nederlandse etappe-overwinningen worden in de beroemde wijnstad Bordeaux behaald. Om precies te zijn: elf in totaal. De eerste is een Amsterdammer – Henk Faanhof -, die in 1954 na een monsterrit van 350 kilometer zijn armen als winnaar omhoog steekt. Jaren later ben ik op vakantie in de buurt – Lacanau Océan – en ga een dagje Tour de France kijken. Eens, maar nooit weer. Het is hartstikke druk langs het parcours, je ziet amper wat. Zoef, zoef, zoef, en het is gebeurd. Ik ben Bordeaux maar gaan bekijken. Van de kathedraal naar Place de Quinconces, het grootste plein van Frankrijk. Ik eindig in stijl met wijnproeverij in Musée des Vins. Dat is reden om later eens - op z’n Den Doolaards – aan de druivenpluk deel te nemen. Iets ten noorden van Bordeaux, op Château Fontesteau, een onvergetelijke ervaring.

Nederlandse Tourmomenten beperken zich niet tot la douce France. Erik Breukink verovert en verliest in 1989 in Luxemburg de tot op de dag van vandaag laatste gele trui om een Nederlandse schouder. Luxemburg is voor liefhebbers van natuurschoon. Ik herinner mij de ansichtkaart – jaren 1960 - van een caissière uit mijn vaders winkel. Zij is op huwelijksreis en ontdekt Echternach en Vianden. ‘Wij reizen de hele wereld rond!’, schrijft zij letterlijk. In hetzelfde jaar van Breukinks geel valt de Muur van Berlijn. Dat herinner ik mij, omdat ik in dat najaar de laatste Marathon mét muur door die stad loop. Een maand later loop ik in New York over ruim 42 kilometer tussen de hele wereld rond.