(210) SAM69+, over een paradijselijke smeltkroes

Dinsdag 14 juli 2015

Bountystranden en bougainvilles

Ongeveer zo groot als de provincie Utrecht, alleen op een andere plek, namelijk in de Indische Oceaan. Het eiland Mauritius, achthonderd kilometer ten oosten van Madagaskar, strekt daar bountystranden uit. Met een betoverende onderwaterwereld is het een walhalla voor snorkel- en duikliefhebbers. Bijna overal liggen koraalriffen in allerlei kleuren en vormen. Het landschap is uniek, tuinen exotisch, dorpjes levendig.

Nog anderhalve maand en ons grijze najaar is er weer. Goed voor een aquarel misschien, geef mij maar gouden stranden, turquoise lagunes en blauwe luchten. Mauritius is zo’n droomeiland, waar je in een ontspannen ritme een vakantie kunt doorbrengen. Niet naast de deur, ik geef het toe, wel onontdekt door de grote massa. Dat spreekt mij aan!

Mauritianen houden ook nog eens van bloemen. Dus maak ik wellicht kans dat ook Erna wel ín is om dit paradijs te bezoeken. In parken, tuinen en op balkons kan zij zich vergapen aan de kleurenrijkdom van orchideeën, bougainvilles en oleanders. Ook de bevolking is kleurrijk. Het is een exotische mix van Chinezen, Fransen, Indiërs en Creolen, die je terugvindt op straat, in kleding en in de keuken. Veel vis valt er te genieten, pittige groenten en gekonfijte vruchten. Markten en ook restaurants zijn bezaaid met stapels vers fruit: papaja’s, watermeloenen, ananassen, bananen, passievruchten.

In de loop der jaren heeft de mengelmoes aan inwoners allerlei feestdagen voortgebracht. Wat je als bezoeker beslist moet meemaken, is de traditionele séga, een ‘souldans’ uit de slaventijd met opzwepende muziek en heupwiegende vrouwen. Veel optredens vinden plaats in hotels en restaurants, met een beetje geluk word je ’s avonds op het strand op een spontane séga getrakteerd. Lepels, flessen en een leeg olievat vormen voor de muzikanten instrumenten om hun ritme te slaan.

Langs een paar honderd kilometer lange kustlijn liggen ontelbare baaien, waar de oceaan alle tinten blauw en groen vertoont. De westkust met zijn witte stranden is het rustigst, hier lopen de bergen uit in zee. Voor de oostkust ligt een juweel van een eilandje: Ile aux Cerfs. Het is beroemd om zijn stranden en schitterende blauwe lagune. Ook het binnenland heeft veel te bieden. De botanische tuinen van Pamplemousses – officieel ‘Sir Seewoosagur Ramgoolam Botanic Garden’ – herbergen langs slingerende wandelpaadjes reusachtige waterlelies, hoge palmbomen, eeuwenoude baobabs.

Chamarel vormt met zijn gastvrije inwoners en creoolse cultuur het Afrikaanse hart van het eiland. De omgeving is spectaculair: heuvelachtig landschap met aardlagen van dieprood tot vaalroze, ooit door vulkanische uitbarstingen ontstaan. Wandel door het tropische groen en ontdek adembenemende watervallen. In hoofdstad Port Louis met zijn koloniale verleden valt de wereld van de suiker te ontdekken. Bij het suikermuseum arriveren dagelijks vrachtwagens vol rietstengels. Je kunt het hele productieproces in de fabriek bekijken. Bazar Central is de levendige, overdekte markt van tweehonderd jaar oud. Tussen hoog gestapelde etenswaren kun je door kruidenmannen je kwalen laten genezen. Ik zal er eens goed over nadenken. In ieder geval neem ik er een kopje koffie op z’n creools bij – met een vleugje vanille-aroma.