(223) SAM69+, over levenswater in het paradijs

Maandag 27 juli 2015

Teergeur en cognacdamp

Het Franse La Rochelle heeft als een van de eerste steden in Frankrijk een autovrije binnenstad. De stad is vriendelijk levendig, er zijn volop winkeltjes en terrassen. In het centrum kun je in de oude markt Les Halles bij visstalletjes oesters of andere fruits de mer uitzoeken. Laat je keuze bij je tafeltje bezorgen, met brood, water en wijn: genieten.

Fruits de mer brengt de zee naderbij. Musee Maritime brengt een omvangrijke collectie schepen dichter naar liefhebbers. Het ernaast gelegen Aquarium La Rochelle laat zien wat onder het wateroppervlak gebeurt. Talrijke aquaria met nagebootste biotopen tonen het leven van meer dan tienduizend zeedieren. De moeite waard.

Langs de Atlantische Oceaan kom je ook in Rochefort, stadje aan de Charente. Hier ligt de scheepswerf die Lodewijk IV in 1660 laat bouwen om de Franse koninklijke marine op peil te brengen teneinde de Nederlanders te weerstaan. De werf is niet meer, maar de koninklijke touwslagerij (Corderie royale) - lengte van liefst 374 meter - is in vroegere glorie hersteld. Het gebouw herbergt een touwslagerijmuseum, waarin de geur van vers geteerd touw je achtervolgt.

Verder langs de Charente kom je in Saintes. Dit stadje heeft een levendig centrum met een mooie Cathedrale Saint-Pierre en een Romeins amfitheater. Deze arena, gebouwd in een natuurlijke kom, ligt prachtig verzonken in het stedelijk landschap. Met zijn lengte van 126 en breedte van 102 meter bood hij plaats aan twintigduizend Romeinen. In hun tijd zijn dat meer zitplaatsen dan Saintes aan inwoners heeft.

Eenmaal langs de Charente mag ik natuurlijk niet aan Cognac voorbijgaan. De rivier speelt trouwens een belangrijke rol in de geschiedenis van het geestrijke vocht, dat de naam cognac draagt. In de middeleeuwen komen kooplieden uit de Lage Landen over het water naar Cognac om er ‘brandewijn’, gedestilleerde wijn, te kopen. Thuis lengen zij die brandewijn met water aan om als wijn uit te schenken.

In de streek van Cognac zijn straatjes waar je al bijna dronken wordt als je er rondloopt. Dat komt door het part des anges. Het ‘deel der engelen’ is de alcohol die verdampt tijdens de rijping in eikenhouten vaten. Deze alcoholdamp vormt een voedingsbodem voor een schimmel die een zwarte aanslag vormt.

De fabricage van cognac is aan strenge regels onderworpen. Het prestigieuze ‘Huis Otard’ is in een laat-middeleeuws kasteel aan de oevers van de Charente gevestigd. In 1494 wordt hier de latere Franse koning Frans I geboren. De eerste Baron Otard krijgt het kasteel in 1795 in handen. Hij wilde het hebben om zijn ‘eaux-de-vie’  in de gewelven te laten rijpen. In de kelder - ‘le paradis’  - staan de oudste eaux-de-vie van het huis, in wijde glazen flessen naast een bordje met 1826 erop geschilderd. De traditie ligt overal duimendik op, het stof ook.

Bij het vallen van de avond baadt het kasteel van Frans I in zonlicht, dat net boven de horizon uit priemt. Het krijgt een amberkleurige gloed, alsof de wereld in cognac is gedrenkt.