(23) SAM69, over NCRV’s en Miekes Leesclub

Donderdag 8 januari 2015

‘Solitude’ van Jeroen Thijssen

Mieke van der Weij kan bij mij niet zo snel stuk. Zij is een groot fan van de schrijver Louis Couperus, wat ik met haar deel, én zij heeft mij opnieuw in een vrolijke stemming gebracht met een tekst op NCRV-briefpapier. Een paar jaar terug overkwam mij iets soortgelijks, waarbij ik toen een half dozijn uiterst welkome boeken in ontvangst mocht nemen. Dit keer betreft het de tot eer strekkende opdracht om voor Miekes Leesclub een boekrecensie te schrijven. Marjoleine Tepe, de chef redactie van de NCRV-gids, vraagt mij vriendelijk om ten behoeve van http://www.miekesleesclub.nl mijn leeservaring met andere lezers te delen. Ik mag het boek ‘Solitude’ van Jeroen Thijssen recenseren. Zij wenst mij, hoewel ik het boek nog van de uitgever moet ontvangen, alvast veel leesplezier toe. Hoe vrolijk kan briefpost op je deurmat vallen? Bij mij als lezer heel vrolijk!

Natuurlijk ga ik met deze opdracht mijn opperste best doen. Het wordt mijn debuut als recensent, over ervaring hierin beschik ik niet. Ik word geacht mijn reactie binnen drie weken na ontvangst van het boek op de site www.miekesleesclub.nl/recensie te plaatsen. Mij is beloofd dat ik de uitgave eveneens binnen drie weken (van nu) rechtstreeks van de uitgever zal ontvangen. Dat wordt dus elke dag een gang vol nieuwsgierige ongeduld naar de brievenbus. Daarna lezen, lezen, lezen en het koppie erbij houden. Maar hoe schrijf je een recensie, die aan de verwachtingen beantwoordt?

Gelukkig staat in de brief een aantal tips vermeld, waaraan ik mij uiteraard wil houden. In de eerste plaats mag ik in het kort weergeven waar het boek over gaat, zonder al te veel van het verhaal te verklappen. Vervolgens mag ik uitleggen wat ik aan het boek ‘leuk’ vindt en wat niet. Dat is het begin van een licht probleempje, want ik herinner mij mijn lerares Nederlands op de middelbare school, die het begrip ‘leuk’ een nietszeggend woord vond. Wat maakt dit boek anders dan andere boeken, luidt de volgende vingerwijzing. Ieder boek is anders dan een ander, maar dit ene misschien toch ietsje meer. Enfin, eerst lezen, dan oordelen.

Om mijn mening goed te onderbouwen, wijst de brief op wat handige handelingen. Maak tijdens het lezen aantekeningen, bijvoorbeeld op plakbriefjes, is er zo een. Gebruik geen ingewikkelde taal, schrijf het op zoals u het aan een vriend of een vriendin zou vertellen, is een volgende.

Tot slot vraagt de afzender om mijn eindoordeel. Waarom moet iemand ‘Solitude’ lezen, of waarom juist niet? Gelukkig ben ik een volstrekt onafhankelijke lezer, dus mag een onafhankelijke reactie van mijn hand worden verwacht.

Wie in mijn beoordeling over het boek Solitude van Jeroen Thijssen is geïnteresseerd, kan tussen nu en maximaal zes weken de recensie in ogenschouw nemen op de site www.miekesleesclub.nl/recensie. Mijn advies luidt: doen! Ik heb er geen bezwaar tegen als het boek eerst wordt gelezen, om vervolgens mijn oordeel op waarde te toetsen. Mijn oordeel zal ik te zijner tijd ook op deze blog www.petersamuel.reislogger.nl plaatsen.