(232) SAM69+, over hoge bomen, weinig wind

Woensdag 5 augustus 2015

Rode aarde, blauwe gum

Een NOS-‘zomercolumn’ komt van de onderkant van de wereld, waar het wintert. Ik zie ‘Ozzies' bij 24 graden Celsius aan het strand. Sommigen bakken bruin, anderen koelen down, twee op drie tegenvoeters krijgen huidkanker. Australië haalt in mijn kalende kruin nooit gedachten aan sneeuw of ijs naar boven. Altijd gloeit daar een koperen ploert, nu eens te verdragen, dan weer verzengend. Ik bewaar in het koellaatje van mijn geheugen fantastische uitstapjes naar down under. Bijvoorbeeld met ‘good old friends' Anne and Dave uit Perth, toerend door kanjers van karri-bossen naar de kust, waar Manjimup, Pemberton en Walpole ons opwachten.

Regio Manjimup in de zuidwest-punt van Western Australia bestaat voor het overgrote deel uit Nationaal Park. Op ongeveer 600.000 hectare wonen slechts 11.000 mensen, waardoor een tocht door wouden met boomreuzen en uitgestrekt boerenland langs spectaculaire kusten een oceaan van rust, ruimte en natuur biedt. ‘Dwars door Karri naar de Kust’ maak je slechts eens in je leven mee. Zo blijft mastodont Dave voorgoed en groots in onze herinnering. Met Anne, inmiddels op leeftijd, zullen we hier niet zo gemakkelijk weerkeren. Ons bezoek aan deze weelderige streek oostelijk van Margaret River en ten westen van Albany is een onuitwisbaar unieke ervaring.

De naam ‘Karri Country’ is eigenlijk een beetje misleidend. De natuurlijke overvloed is hier enorm. Hij varieert van bossen, klifkusten, rivieren, meren, duinen en watervallen, die zich van Manjimup in het noorden tot Walpole in het zuiden vertoont. Woud en water domineren, wildflowers volgen het regenspoor. Boombasten vervellen, ochtendnevel bedekt rivieren en dammen. Hoge kliffen bieden zandstranden rugdekking. Het hele jaar door ligt hier een royaal tapijt vormen en kleuren uitgestald.

Door de Zuidelijke Oceaan is het klimaat mediterraan, met ’s winters ruim voldoende regenval en in de zomer verkoeling en mild weer. Karribomen houden van rode aarde en voldoende vocht, vandaar dat zij tot zo’n kilometer of veertig van de kust kunnen groeien. Ook eucalyptussen doorspekken het bosrijke gebied. Als toerist doe je hier een opwindende reeks indrukken op. Met mijn voetvaardigheid van nu zou ik beslist een deel van het beroemde ‘Bibbulmun Track’  hebben gelopen. Dit Lange-Afstands-Wandelpad van Perth naar Albany doorkruist deze regio, met om de vijftien kilometer een wandelaarshut langs de route.

Houtindustrie is hier een van de belangrijkste bronnen van bestaan. Karri en jarrah zijn soorten hardhout, die vooral in bouw- en meubelindustrie worden gebruikt. Tasmaanse blauwe gumbomen (Eucalyptus globulus) zijn in het boerenland op plantages gekweekt om aan de wereldwijde vraag naar hout en afgeleide producten als papier te voldoen. Deze soort groeit het snelst, al reiken red tingle en karri trees bijna tot in de blauwe hemel boven dit toeristenparadijs.

Via de Tree Top Walk in het Walpole-Nornalup National Park hebben we op tientallen meters hoogte tussen de toppen van woudreuzen gewandeld. Toppers zijn de ‘Lookout Trees’ die kunnen worden beklommen: Gloucester Tree (61 m.), Diamond Tree (52 m.) en Dave Evans Bicentennial Tree (68 m.). Hoogst imposant.