(248) SAM69+, over (voort)varende vrouwen en voetbalvoorzitters

Vrijdag 21 augustus 2015

Opzij oploeven

Mijn wieg stond aan de voet van het Olympisch Stadion. Voetballer zou ik worden, geen varensgezel. Ver van het groene gras lokte zij mij het water op. Toen wij trouwden, hanteerde zij het roer, ook als ik meezeilde. Ik scoorde liever als spits dan als fokkenmaatje. Met het ‘fokkie bak’ liep ons huwelijk op de klippen.

Deze tijdlijn doemt op bij SAIL 2015.

Het vijfjaarlijkse festijn breekt records, zelfs het glazen plafond leidt schipbreuk. ‘Vrouwen aan het roer’ kopt een dagblad, twee pagina’s breed. In de wereld van het voetbal utopie, in de maritieme wereld realiteit. Drie vrouwen besturen het grootste nationale nautische evenement. ‘Stoere Meiden’, aan boord van een clipper als adelborsten op de kleurenfoto. Het lachende trio op het glanzende dek weerspiegelt een kleurrijk verhaal.

De ene die Tall Ships naar Amsterdam verleidt, is net niet in het water geboren. Toch stroomt zout water als maritiem bloed door haar aderen, stammend uit een schippersgeslacht van Schiermonnikoog. Bevlogen heeft zij zich in binnen- en buitenlandse schepen verdiept. Ze bevaart zeven zeeën om nautisch bij te blijven, van Delfsail en Sail Den Helder naar Sail Indonesia en Arctic Sail in Noorwegen. Ze lokt de crème de la crème van Tall Ships naar onze hoofdstad, ook schepen die nooit eerder aan Sail Amsterdam meededen. Zij is nu al scout voor de tiende editie over vijf jaar.

De havenmeester beleeft haar tweede, tevens laatste Sail. Pensioen lonkt. De parade van ‘Sail In’ vindt zij prachtig, de ‘Thank You Parade’ eveneens. Het nautische feest van samenwerking vergt liefde en passie met veiligheid voor alles. Spelevaren op de snelweg te water, zonder ongelukken of narigheid. “Een uur op het water is een week weg”, glundert zij. Met vijf dagen Sail verdient zij dus twee sabbatical jaren.

De Saildirecteur is trots op de roervrouwenrol die zij en haar twee collegae vervullen. Ze kent alle schepen en hun oorspronkelijke verhalen die de kern van Sail vormen. Elke hoek van de Amsterdamse haven weet zij te vinden, organiseren zit in haar bloed. De watersport levert haar vreugde op het water, waar de horizon steeds wordt verlegd. “Maar je kunt ook zo weer terug naar de wal”, vindt zij.

De drie stuurvrouwen ontroeren. Gingen voetbalbobo’s maar overstag om in de luwte aan te meren. Mijn advies aan ‘Blat’ en ‘Plat’: Opzij, opzij, opzij! Een vrouwelijke voorzitter leidt geheid tot een verfrissend deelnemersveld.

NB. Bovenstaande tekst is een poging om mijn schrijftalent te toetsen. Een trouwe blogfan stuurde mij informatie over een columnistenwedstrijd. De opdracht luidt: schrijf een verhaal van vierhonderd woorden. Het mag overal over gaan, als het de lezer maar boeit. Makkelijk gezegd, vind ik. Wanneer boeit welke lezer wat voor soort verhaal? Ik ben maar van mijzelf uit gegaan, ten slotte ben ik ook lezer. Sail 2015 Amsterdam boeide mij, voetbal boeit mij al mijn hele leven, bobo’s mogen van mij in de boeien. Mijn column ter inzending mondt uit in bovenstaande, inclusief deze aanvulling vijfhonderd woorden groot.