(271) SAM69+, over Riebeek Vallei en Riebeek Kasteel

Zondag 13 september 2015

Koffie en wijn

Opnieuw een vorstelijk ontbijt. Koen en Veronique zorgen dat wij niets tekort komen. We besluiten van Riebeek West naar Riebeek Kasteel te lopen, ongeveer vijf kilometer. Soms rijdt een auto over de vluchtstrook - ons voetpad. Oppassen dus. We passeren een langgerekte omheining vol scheermesjes. We vermoeden een afkick-kliniek, aangekondigd als ‘Correctional Services’. We negeren twee vriendelijke zwarte jongens achter het hek die ons willen tonen hoe mooi het bij hun is. Even verderop betreed ik wijnvelden om de bewatering te ondersteunen. Over de ‘dirt road’ komt een bestelauto met een zwartman in de laadbak. De wijnboer aan het stuur stopt, vraagt waar ik vandaan kom. “Van achter de wijnbosjes”, ligt voor in mijn mond. Ik geef aan dat ik uit Amsterdam kom. De man spreekt gebrekkig Engels en slordig Suid-Afrikaans. Ik mag de goedlachse passagier op de foto zetten. “Hij zuipt teveel”, legt de driver uit, “ik breng hem weg. Daarboven woont een Nederlander. Moet je langs gaan”.

Wij verkennen dorpje Riebeek Kasteel, beginnend bij ‘Beans about Coffee’ . Een geurende kop vraagt om een tweede. Met ‘almond and blueberry muffin’ op plankje geserveerd, inclusief boter en potje jam. Jammie, jammie.

... Waarom zou je je thuisland voorgoed verlaten? De gastvrije Belgen hebben twintig jaar een sportshop in Knokke gerund. Opeens zijn zij dat beu, geven ze als beweegredenen bloot. Ze hebben wat door Afrika gereisd, beschikken over enkele contacten en wagen een paar jaar terug de sprong naar Riebeek West. Kant-en-klare B&B met mooie woning en grote tuin gekocht. Hun derde leven, voor altijd onder de evenaar. Driehonderd dagen per jaar in de zon. Je moet het doen, durven, doorzetten …

Wij banjeren door Riebeek Kasteel, het ene winkeltje in, het andere galerietje uit. De sfeer is ontspannen. Een Nederlandse hoort ons, vindt het heerlijk haar moedertaal met accent te oefenen. Zij woont vanaf haar elfde in Kaapstad en toert op de motor een rondje door de West Kaap. De schoenen die zij wil kopen, passen niet. Haar maat is niet voorradig. Zo liggen haar problemen, wij neuzelen verder op onze wandelstappers.

Om onze honger te stillen, strijken we neer in de achtertuin van Café Felix, langs de weg van Riebeek Kasteel naar - West. We nuttigen een salade met chicken en bacon. Dan gaan we te voet terug naar ons honk, langs wat toch een ‘prison’ blijkt te zijn. De bewaker bij de slagboom legt het uit als ik hem aanschiet. ‘Place for new beginnings’, lees ik op een affiche. Verderop sleuren twee agenten een zwarte dronkelap hun politieauto binnen. 

In ons onderkomen krijgen we iets te drinken aangeboden. Dorstig van het wandelen nemen we thee. Wijn komt later wel. Onderweg is het proeven niet gelukt. Wine estate ‘Allesverloren’ is in het weekeinde om twee uur ’s middags gesloten. Om dronkenschap te voorkomen. ‘Pick ’n Pay’, de supermarkt, is nog wel geopend. Voor de zekerheid nemen we een flesje rood uit de ‘Riebeek Cellars Collection’ mee. Ons kan niets gebeuren.

                               Welcome to the Riebeek Valley

Thank you for selecting 'The Valley', as it is affectionately known; three working villages surrounded by a stunning landscape of wheatlands (verdant green in winter, gold in summer), vineyards, orchards and olive groves, creating a distinctive touch of the Mediterranean in Africa.

Riebeek Kasteel, Riebeek West and Hermon have different characters, and offer a wide choice of accommodation, places to eat and drink, retail therapy, and opportunities to savour the delicious, and nutritious, olives, wine (with many award winning wines and olive related products now produced, it has given birth to successful annual festivals), and other local products.