(275) SAM69+, over stad van uitersten

17 september 2015 - Kaapstad, Zuid-Afrika

Donderdag 17 december 2015

Tapas en Tamboerskloof

Bij een reis naar Zuid-Afrika hoort een bezoek aan Kaapstad. De stad bloeit, al hangt er een grijze grauwsluier boven. De ‘Mother City’ is uitgegroeid tot metropool waar 24 uur per dag leven is. Met New York of Sydney heeft de stad gemeen dat hij nooit tot rust komt. Cape Town is populair, al gaat welvaart hand in hand met armoede. Ondanks alle tegenstellingen hebben inwoners een ding gemeen: wie in Kaapstad woont, wil nergens anders wonen. Dat gaat voor ons niet op. We wonen er niet, we willen er niet wonen. Dat heeft niets met een regendag te maken, alles met de sfeer. Als blanke (toerist) word je voortdurend aangeklampt door bedelende zwartmensen. Sta je op straat met een blanke Afrikaan te praten, snauwt hij hen af zoals jij dat zelf nooit zal durven. Hoe hinderlijk hun gebedel ook is, hoezeer dat in andere metropolen ook van toepassing is.

Wij behoren voor ons gevoel niet tot de rijke elite. Maar camera in de hand en een tas met souvenirs naast blonde haardos maken duidelijk dat we geen onderkomen in een van de townships hebben. We worden bekeken door het blikveld van hen die niet in staat zijn om bij ‘Fork’ binnen te stappen, om te smullen van een ruime keuze aan overheerlijke tapa’s op z’n Afrikaans. Een culinaire formule, die al tien jaar succes heeft. Een Engels echtpaar uit York komt er al voor de vierde keer op rij, omdat het geen genoeg van de voorgeschotelde hapjes krijgt. Wij zijn er voor de eerste, tevens laatste keer - onze vlucht naar huis staat voor de deur -, maar zijn het qua smaak volstrekt met de ‘Yorkshires’ eens. Laat de wereld ook nu weer klein zijn. Waar wij onze laatste ZA-nacht doorbrengen, is in hetzelfde Walden Guest House in Tamboerskloof, waar ook zij logeren.

We hobbelen Long Street door, de oudste winkelstraat van Kaapstad. Schitterende oude huizen met smeedijzeren balkons lachen ons toe, terwijl cafe’s en winkels de boel nog levendiger maken. Keuze te over om een souvenir op de kop te tikken, wat wij aan het einde van onze Afrikaanse rit dan ook doen. Geld pinnen uit een ATM-automaat doet je daarentegen weer op je hoede zijn, want die handeling trekt per definitie ongewenste interesse. Gelukkig lopen er ook security officers rond en is het daglicht nog niet uitgevallen.

In de grote hal van de Houses of Parliamant wordt politiek bedreven. Niet dat wij live debatten meemaken, wel tekenen wij in bij de actie ‘2 wise, 2 waste’ over water- en energiebesparing. Het levert ons een bijbehorende badge en bedankje voor de support op. De actievoerders willen iets van twintigduizend handtekeningen ophalen om hun doelen te bereiken. Welke dat precies zijn, is ons niet geheel duidelijk.

Ons doel is helder: Walden Guest House in Tamboerskloof voor onze laatste ZA-nacht. Op de slotdag nog naar Signal Hill voor een laatste view, vervolgens naar de luchthaven voor een lange nachtvlucht home.

 

1 Reactie

  1. Marijke:
    17 september 2015
    Veiligheid....nee, Zuid-Afrika is niet veilig. Als 'rijke' toerist bij 'Fork' binnenstappen [ wij vierden daar sinterklaasavond en een neef van ons ontmoette daar voor het eerst zijn toekomstige vrouw] is een hard gelag voor die swartmens die geen cent te makke heeft. Jullie veiligheid is gelukkig niet in het geding geweest.