(301) SAM69+, over verleden tijd en oudheid

Dinsdag 13 oktober 2015

Paulus en Petrus

Op een herfstige donderdag wandel ik door de Bergeonstraat in Heiloo. Toevallig staat de deur van de ‘Oudheidkamer’ wagenwijd open. Nieuwsgierig kijk ik naar binnen, waar een vriendelijke begroeting wacht. Bestuurslid Paul van historische vereniging ‘Oud Heiloo’ verricht vrijwillige werkzaamheden. 

“Goedemorgen”, bejegent hij mij gastvrij, “wat kan ik betekenen?”.

Ik kijk verwachtingsvol om mij heen.

“De deur staat open. Ik ben benieuwd wat hier schuil gaat”.

Het intieme honk van Oud-Heiloo kent beperkte openingstijden. Ik ben op de juiste plaats, op het verkeerde moment.

“Zaterdagmiddag zijn wij vanaf twee uur geopend. Dan start een wandeling door Heiloo langs historische plekken. U wandelt graag, U bent van harte welkom”.

De invitatie behoeft geen dubbele nadruk. Paul maakt een notitie met datum en tijdstip, die ik in mijn binnenzak steek. Zaterdag of zondag - dezelfde wandeling - neem ik deel. Uit aangeleerde wandelzucht en uit spontane belangstelling voor mijn buurgemeente.

Zaterdag 10 oktober 2015 lijkt mij een fantastische wandeldag. Felle zon aan volledig blauw firmament, schuilende oostenwind, veel schraler voorspeld dan in werkelijkheid. Paul is ter plaatse als ik mij in zijn haven van oudheid aandien. Zijn vereniging heeft onlangs het duizendste (!) lid ingeschreven. Ik vraag me af hoeveel er meewandelen. Vooraf is dat aantal altijd ongewis. Aan de stamtafel een kopje thee drinkend zie ik de ene dame na de andere heer binnenkomen. Belangstellende actievelingen, niet allemaal wandelaars. Uiteindelijk blijken we onder leiding van Paul met Pauline, Marion en mijzelf op pelgrimspad te gaan.

Onze gids blijkt een ‘ervaren rot’ in het rondleiden. Goed voorbereid, met support van Marion die een tas vol oude foto’s meedraagt, schetst hij een beeld van Heiloo over hoe het is, vooral hoe het was. De start is dichtbij met de historie van de Ter Coulsterkerk aan de Holleweg, waarin tegenwoordig hervormden en gereformeerden zijn verenigd. Het wandeltempo is uitstekend bij te benen, de informatie gedetailleerd en overvloedig. Teveel om te onthouden. Bovendien schiet ik hier en daar een eigen foto. De stroom aan gegevens zal zonder twijfel in boekwerken zijn terug te vinden. Een aantal heb ik op de desk van de Oudheidkamer ingezien.

In mijn ‘bovenkamer’ staan enkele van Pauls kanttekeningen genoteerd. ‘Beestenboeltje’ en ‘kippenlaantje’, zo ook juffrouw Hamster en familie Langbaards. Boerderij ‘Betsy-Hof’ uit 1913 op landgoed Ter Coulster is indrukwekkend mooi gelegen in het groene, gekleurde lover. Achter ‘Willibrordus’ moeten fundamenten van een boerderij uit 1887 zijn te vinden. Die ga ik een andere keer eens opgraven, figuurlijk gesproken. Pauls voettocht langs oud en nieuw van Heiloo is letterlijk een geslaagde geschiedenisduik.

Toegift voor mij is de ‘ontmoeting’ met mijn verleden tijd, die ik nog geen oudheid wil noemen. Marion luistert tijdens het koffie- en theedrinken naar mijn uitlatingen en zegt opeens - waar het voetbal betreft: “Dan moet jij Cees van Slooten kennen!”. Hoe zij dat concludeert, concludeert zij dat. Het klopt. Ik heb met Cees - uitgesproken als Kees - in militaire dienst getoefd. Verleden tijd in de oudheid, want bijna een halve eeuw geleden.