(314) SAM69+, over tijd die de nacht verlicht

26 oktober 2015 - Egmond Aan Zee, Nederland

Maandag 26 oktober 2015

Licht in de duisternis

Een uurtje langer slapen, krijg ik het afgelopen weekeinde te horen. Klok een uur terug, wintertijd van start. De gedachte aan verlengde nachtrust maakt mij onrustig. Klokken die gemakkelijk kunnen worden bijgesteld, vormen geen belemmering om mijn ogen te sluiten. Digitale tijdmeters voor mijn pols zijn bronnen van onrust en ongemak. Twee exemplaren, elk een eigen techniek achter de knopjes, maken mij op voorhand nerveus. Ieder jaar - zomertijd, wintertijd - reis ik twee keer twee keer vol ergernis door het verwarrende systeem, waarvan ik handleidingen kwijt ben. Telkens is het een ontdekkingstocht om op het juiste moment aan te komen. Het lukt me steeds, toch moet niemand vragen welke route ik heb bewandeld.

Van een uurtje langer slapen komt het in de nacht van zaterdag op zondag dus niet. Ik begeef mij op mijn gebruikelijke tijd ter ruste, maar nog voor de digitale klok op het nachtkastje - eenvoudig in te stellen - drie uur aangeeft, lig ik wakker te zijn. Lange(re) nacht in het vooruitzicht, mijn ogen blijven op de uitkijk. Niks dromenland. Opeens besef ik dat het in een speciale nacht is. De ‘Nacht van de Nacht’ is aangebroken. Lang niet iedereen weet dit. Veertigduizend Nederlanders doen mee, ik besluit aan te sluiten.

Natuur- en Milieufederaties vragen aandacht voor lichtvervuiling en energiebesparing. Nederland is, samen met België, het meest verlichte land van Europa. Een groot aantal Nederlanders vindt dat dat een stuk minder kan. Niet alleen reclameverlichting en verlichting van gebouwen, ook veel lantaarnpalen kunnen probleemloos worden gedimd of gedoofd. In kantoren blijft verlichting soms hele nachten branden, wat ergernis wekt. Spaarzamer, slimmer, creatiever, dat staat de liefhebbers van meer donker voor ogen. Daarom nemen zij deel aan de ‘Nacht van de Nacht’.

Dit weekeinde zijn er in de bewuste nacht meer bezoekers dan ooit. De veertigduizend realiseren in de elfde editie een recordaantal. Alle provincies trekken bezoekers in aantallen van tien tot 25 procent hoger dan voorheen. Zeeland vormt de top, tienduizend mensen op de been om in het donker te genieten. Middelburg dooft zijn straatlantaarns in de binnenstad, overal staan vuurkorven. Ook in Noord-Holland laat zich een kwart aan aanhangers meer dan vorig jaar zien. Het Concertgebouw in Amsterdam staat in het donker, een concert klinkt uit het duister.

Ik stap om drie uur mijn bed uit, kleed me aan en pak mijn fiets. Straatlantaarns branden volop, mijn fietsverlichting zwijgt. Onder de sterrenhemel trap ik naar de kust om door het duin te struinen. Ik weet dat ik er niet mag zijn, maar deze speciale nacht … ben ik de enige die de donkere duinpaden volgt. Klaarwakker koers ik noordwaarts naar de lichtjes op de boulevard van Egmond. Van Speijk seint zijn signaal. Jammer, de deur van de vuurtoren is op slot. Ik kan niet omhoog klimmen om landinwaarts het licht te zien. Ik druk op een knopje van mijn horloge. Het uurwerk licht op: vier uur. Tijd om huiswaarts te keren en nog een paar uurtjes te slapen.

 

2 Reacties

  1. Marijke:
    26 oktober 2015
    Eigenlijk had je die straatlantaarns richting Egmond één na één zelf moeten uitdoen:-]
    Goed dat je fietsverlichting het deed,o nee, die zweeg... of was het toch een dromenlandavontuur?
    Bij-de-tijd-zijn gewenst!
  2. Tineke:
    27 oktober 2015
    Haha, die lange nacht nodigt uit tot dromen (eerst aankleden, dan pas op de fiets :-)))))...........)
    Geniet er nog maar van totdat de Kerstverlichting uit de dozen komt.
    Aanrader: slapen (of -aangekleed- fietsen) op Terschelling onder het wakend oog van de Brandaris.
    Het is nu 9:39 uur in de morgen....................