(329) SAM69+, over spuitende aarde en splijtende platen

Dinsdag 10 november 2015

Jonas en Jonina

Een werkdag met goedmoedige Jonas op stap, onze gids in bus 2. We trekken een ‘Golden Circle’, pracht van een gouden ronde vol hoogtepunten. Ik laat ‘stoeipartijen’ op het busstation voor een zitplaatsje buiten beschouwing. Kleine busjes voeren continu reizigers aan, toewijzing in juiste volgorde van aankomst is niet van toepassing. Het is hollen, dringen, duwen om in de juiste touringcar te geraken. Jonas wordt zowat plat gewalst.

Na een uurtje rijden stoppen we bij greenhouse ‘Fridheimar’, onderneming met grote kassen voor tomatenkweek. Afgesproken werk om de omzet te prikkelen, voldoende opvang voor drie autobussen tegelijk. De eigenaar legt met luide stem groeiproces uit. Passagiers kunnen ook honger stillen en dorst lessen. De plantenteelt trekt bekijks, net als de Hollandse bijen, bedoeld om vraatzuchtige vliegjes te bestrijden. Verrassend is het optreden van vocaliste Jonina Aradottir, die met gitaar een gevoelig lied vertolkt. Alsof ik een fado van Friezin Nienke Laverman beluister. Jonina huist op http://www.joninamusic.com/#!videos/c1yws

Onze volgende stop is het wereldberoemde geiserveld rond Geysir. We zien al van verre dampen hangen, ter plaatse ruikt het sterk naar zwavel. Herkenning van geuren en kleuren op Lanzarote en Nieuw Zeelands Zuidereiland. De aarde blijft fascineren. Oppassen dat we niet in plassen van tachtig tot honderd graden Celsius stappen. De kleurtinten van de vulkanische bodem zijn fantastisch.

Geysir is de krachtigste geiser van IJsland, een van de krachtigste ter wereld. Hij komt hoogst zelden tot uitbarsting. De kleinere Strokkur barst elke acht tot tien minuten uit. Op de wind letten is handig als je geen regenkleding draagt. Onder overdruk van de verhitte aardkorst blaast onze planeet zijn ‘rookpluim’ uit, soms tot dertig meter hoogte of meer. Sommigen staan met camera op de juiste plek, anderen zijn te laat of te ver weg. Minutenlang wachten is een keuze, tijd is beperkt, het geisergebied uitgestrekt. Ondanks matig weer - fris, soms regen - wandelen we een deel van het parcours rond.

Uiteraard brengt in Geysir een restaurant verlichting voor degenen die daar behoefte aan hebben. Toiletbezoek is gratis, de maag vullen kostbaar. 

Een kort busritje brengt ons vervolgens naar een nieuw natuurlijk spektakel, waar geen verzorgende voorziening aanwezig is. De waterval van Gullfoss in de rivier de Hvita. Indrukwekkend geraas van onstuimig wit water. Uit een kilometers lange kloof komend, valt het water in twee trappen 32 meter naar beneden op zijn plek. De gigantische hoeveelheid die van de eerste trap dondert, krijgt niet de gelegenheid om tot rust te komen. Het stort meteen weer naar beneden, waarbij de tweede trap haaks op de eerste staat. Imposant.

Tot besluit bezoeken we Thingvellir. De bus zet ons beneden af en wij wandelen door prachtige natuur van dit nationale park (sinds 1928). Het ligt laag, steeds lager, precies op de plaats waar Amerikaanse en Europese platen in de aardkorst langzaam maar zeker uit elkaar drijven. Waar wij wandelen zakt de bodem enkele millimeters per jaar, dat is andere koek dan wonen onder NAP. Het laatste zetten wij binnenkort voort.