(390) SAM69+: ‘Tenerife, tijdje terug’ (31)

10 januari 2016 - Los Silos, Spanje

Zondag 10 januari 2016

Campo Municipal van La Caleta de Interián is bijna klaar. Slechts de groenstrook voor de grensrechter moet nog worden aangebracht, en het lijnenspel. Dubbelzijdig plakband wordt uitgerold. Hier ontstaat een speelveld voor nieuwe kampioenen, het veld ligt er uitmuntend geknipt bij.

“Por los chicos”, lacht een voorbijganger tevreden.

La Caleta kent geen damesvoetbal.

De ‘gorilla’s’, omringd door wolken, ogen een stuk gemoedelijker. Als wij Garachico binnenwandelen fluit een minimusje op een kale boomtak zijn welkomstsonate. De stilte valt vervolgens in en heft zich ogenblikkelijk op wanneer ‘Hells Angels’ van Tenerife langsdenderen. Ik tel er 25 in gelid over de volle weghelft, niet naast maar steeds schuin achter elkaar. Wat kan de bovenwereld toch een herrie maken!

Voor wij bij ons optrekje arriveren, komt nog een achtergebleven engel met enorm hoog stuur voorbij. Zijn decibellen zijn te verteren.

Twee biertjes op het plein van Los Silos brengen mij niet het licht, want ik ben glad vergeten dat ik tussen 12.00 en 13.00 uur onze terugvlucht wil reconfirmeren. Gelukkig is Erna met twee koffie achter de kiezen helder van geest. Net op tijd krijg ik onze hostess van Parasol Service in Playa de las Américas aan de lijn, die meedeelt dat onze terugreis zonder wijzigingen op de rol staat. En passant legt zij uit dat Las Brujas, ons honk in Garachico, staat voor ‘de heksen’.

“Blij dat u dat nu pas zegt”, reageer ik, “maar we hebben het tot nu toe heel goed naar onze zin”.

Die slotopmerking is vooral gebaseerd op de wetenschap dat wij zo ‘bij onze buren’ (die van het restaurant) kunnen aanschuiven. La Ribamar Restaurante: net na enen zijn we de eersten. Dit keer bestellen we bij onze vriend geen ‘Parillada de pescado’ voor twee, maar ieder voor zich kiest voor een entrecôte, naar bij opdienen blijkt van reusachtig formaat. Terwijl Erna eerst nog een soepje vooraf neemt en ik mosselen à la plancha.

Deze laatste zaterdag kan niet meer stuk. Vanmiddag besluiten we heerlijk op ons terras van het zonnetje te gaan genieten. In die mooiste zonnige namiddag dalen parapentevliegers langs de bergkammen draaiend voor onze ogen uit de puur blauwe hemel tot bijna aan onze voeten. De wereld kan wel mooi zijn.

Van onze laatste domingo op dit eiland zullen we beslist een rustig dagje maken. Dezelfde lucht, dezelfde zon, dezelfde wandeling als gisteren. Kuierend langs de snelweg naar Los Silos, hopelijk minder druk bevolkt met verkeer dan gisteren. De zee voor onze neus kent op deze vroege zondagmorgen wel spitstijd: diverse vissersbootjes dobberen rond om een zondags maal boven water te tillen.

Om 12.00 uur begint op Plaza de la Luz het Concierto van Banda de Música de la Asociación ‘Agrupación Musical de Garachico’ onder leiding van Director Antonio Jesús Gutiérrez de León. Met zo’n aankondiging kan het concert volgens mij al niet meer stuk, al staan op de affiche overwegend mannen afgebeeld, zonder instrument. Met m’n leesbril op ontwaar ik een paar dames tussen het totaal van veertig musici.

(wordt vervolgd)

1 Reactie

  1. Marijke:
    10 januari 2016
    TTT, T om T T T, lees ik. Tijd om Terug Te Toeren, waarbij een muzikale uitluiding waarschijnlijk gaat onderstrepen dat deze TTT een Tvakantie was. Top!