(407) SAM69+, over ritsbroek in plaats van kilt

Woensdag 27 januari 2016

Groen graniet, stevige stappers

Bewoners van de Schotse Hooglanden - Highlanders - hebben een oude cultuur, waarvan kilt, whisky en doedelzakmuziek deel uitmaken. Inverness - iets meer dan 50.000 inwoners -, gelegen aan de monding van de rivier de Ness, wordt beschouwd als hoofdstad van het gebied. De Ness stroomt dwars door het centrum van de stad, die de eervolle titel ‘City’ draagt. De prestigieuze status overeenkomend met stadsrechten is in 2000 door koningin Elizabeth verleend. De rivier verbindt Loch Ness met het open water.

Van Inverness’ cultuur gaan wij zeker gebruik maken. Naast een glas whisky stap ik onder leiding van Erna ongetwijfeld het ‘Inverness Museum and Art Gallery’ binnen. Van twee verdiepingen laat de eerste ons de lokale geschiedenis vanaf de eerste bewoners van Schotland zien. Op de tweede verdieping heet een gepolijste, granieten, groene dame ons welkom voor een toer door dit gedeelte van het gebouw. Terwijl Erna een rondje loopt, zet ik mij even naast deze Schotse neer. Ik heb een foto van haar gezien, die mij meer aan natuur dan aan cultuur doet denken.

Loch Ness is het meer dat beroemd is vanwege Nessie, het monster waarvan vage foto’s in omloop zijn. Beboste bergwanden weerspiegelen zich in het heldere water. Als een smal, diepblauw lemmet doorsnijdt het meer het dal. Het meer is 37 kilometer lang, het wateroppervlak ligt twintig meter boven zeeniveau. Boten die van Inverness naar Fort William varen, trekken witte sporen door het nat. Loch Ness is het op een na grootste meer van Schotland, maar met een diepte van 230 meter wel het waterrijkste.

Natuurlijk gaan wij proberen een scherpe foto van vriend Nessie te maken. We kunnen met ons autootje het hele meer ronden. In een Fiatje 500 ziet het monster ons niet zo snel naderen. Het kan ook zijn dat we te voet gaan, al lijkt deze opdracht door het bos van The Great Glenn Way zwaarder en veel inspannender.

De naaldbomen in de bossen rond Loch Ness steken hoog de lucht in. Het meer wordt door kanalen en sluizen met twee andere meren verbonden, Loch Oich en Loch Lochy. Dit maakt het ook mogelijk om van Inverness naar Fort William te varen. Maar omdat de paden door de bossen een vlakke route vormen en we die bijna voor onszelf zullen hebben, blijft dit grotere uitdaging.

Fort William is wandelhoofdstad van Schotland. Je kunt in vele dalen of langs het water wandelen, of een tocht naar de hoogste berg van heel Groot-Brittanië maken. De top op 1.344 meter van ‘Ben Nevis’ is relatief eenvoudig te beklimmen. Je kunt maar aan één kant naar boven, de wand aan de andere kant is bijna loodrecht. Een groot risico is op de top je oriëntatie verliezen. Dan bestaat de kans dat je de verkeerde route naar beneden neemt. Veilig terug in High Street kijkt men in een luxe restaurant niet vreemd op wanneer je in outdoor-kledij en stevige stappers aan tafel plaatsneemt.

“Ober, mag ik een whisky van u”.