(454) SAM70+, over nieuwe krater en oude bronnen

Maandag 14 maart 2016

Capri, Castello, Carlo Magno

Ischia en ischias schelen één letter, toch vormen zij een wereld van verschil. Zenuwpijn die naar bil of been uitstraalt, heet ischias. Bij reuma of botziektes komt Ischia om de hoek kijken. Wij prefereren Ischia zonder s, omdat dát een - voor ons onbekend - Italiaans eiland in de baai van Napels is. Bronwater bevat daar mineralen, die heilzame werking hebben. Het eiland is beroemd vanwege zijn thermale bronnen en genezende modderbaden. Niet dat we sinds IJslands Blauwe Lagune de smaak te pakken hebben, maar eilandliefhebbers zijn en blijven we.

Een voorjaarsweekje naar zo’n idyllische plek in het blauwe water kan geen kwaad. Overigens niet gestoeld op ‘Eerst Napels zien en dan … wat verder kijken’. We zetten in Napels met het vliegtuig voet aan de grond, om vervolgens per bus en ferry naar het grootste van de Flegreïsche Eilanden te gaan. Zuidelijker Capri is mij bekender van naam, mijn ouders bezochten dat ooit. Ischia is groter. Hier wonen op 46 vierkante kilometer 46.000 inwoners, gemiddeld ongeveer twee keer zo veel als in Nederland. Toch hopen we er, in het zonnetje, ontspannen te kunnen rondwandelen.

Hoofdplaats Ischia met twee kernen - Ischia Ponte en Ischia Porto - ligt aan oostzijde. Vanuit Ischia Ponte is in 1438 een dam met stenen brug aangelegd naar het iconische, middeleeuwse Castello Aragonese, dat op een eilandje ligt. De haven van Ischia Porto is een dode krater, waarin een opening naar zee is uitgegraven, in 1845 door de Bourbons geopend.

Het eiland Ischia is ontstaan als vulkaan. De laatste eruptie vond plaats in 1302, toen in de complexe vulkaan een nieuwe krater is gevormd. In de 18e en 19e eeuw deden zich talloze aardbevingen voor. De berg Monte Epomeo - 787 meter - is het hoogste punt. Op de vruchtbare hellingen vindt veel wijnbouw plaats. Vanwege de vele bossen noemt men Ischia ook wel ‘het groene eiland’, wat voor meer eilanden geldt.

Op afbeeldingen zien wij kleurrijke, Griekse invloeden. Al in de 8ste eeuw voor Christus koloniseren Grieken het eiland, dat zij de naam ‘Apeneiland’ (Pithekoussai) geven. Voor de Grieken is Apeneiland interessant, omdat zij er een grote minerale rijkdom aantreffen. Vanuit het eiland wordt met Syriërs, Carthagers en Etrusken handel gedreven. Vooral terracotta en later ‘bucchero’ (aardewerk) zijn vermaarde handelsproducten van de Grieken, die via het eiland hun weg vinden. 

In de 4e eeuw voor Christus wordt Ischia door de Romeinen bezet. Onder hun invloed laten wij hier in de 21ste eeuw hun gastronomie over ons komen. Omringd door een turkooizen zee, kleurrijke bloemen en weelderige natuur gaan wij in Forio aan de noordkust van deze idylle genieten. Vanuit ons hotel ‘Karel de Grote’ met overvloedige tuinen in mediterraanse sfeer bezoeken we ook andere pittoreske stadjes, spectaculaire landschappen met bossen en wijngaarden en de kerk Chiesa del Soccorso, omdat dat een van de mooiste bezienswaardigheden van Ischia is. Wie weet, raadplegen wij ook de hydrothermale ‘Bagnitiellobron’ in Casamicciola, die al eeuwen om geneeskrachtige, ontspannen werking bekend staat. Ischia gaat immers boven ischias.

Zie: http://www.ischiareview.com/forio.html