(481) SAM70+, over gala-avond en botanische tuin

10 april 2016 - Forio, Italië

Zondag 10 april 2016

Meloen en Mortella

Vrijdagavond heeft Hotel Carlo Magno iets bijzonders in petto: ‘Gala-avond met Gala-diner’. Met half pension genieten wij steeds van een uitmuntend ontbijt en voortreffelijk verzorgde avondmaaltijd. Korte broek en anderszins uit de toon vallende vakantiekledij zijn hierbij niet toegestaan. Iedere keer opnieuw wacht de mannenbrigade van chef Domenico en zijn kelners ons in gelid op voor een vriendelijke ontvangst. 

Bij het Gala-diner is alles buitensporig stipt geregeld. Niet alleen bevat het menu zes gangen, ook gitarist Michelangelo geeft acte de présence. Zijn instrument en gezang begeleiden de bedieningsbrigade iedere keer in een tour langs de tafels, waarbij de obers het bereide eten op schalen en schotels showen. Stralende Domenico Silvio in pole-position.

Niet dat wij op zulk vertoon zitten te wachten, maar het is wel vermakelijk. Je zult ober zijn en - ik vermoed verplicht - in deze optocht meelopen. De mannen proberen een feestje te organiseren, tamboereert door onze hoofden. Het merendeel der gasten, vooral de Duitse garde, mag dit soort kadaverdiscipline wel.

Overigens smaakt het diner meer dan prima. Aan onze fles witte wijn schuiven voorbij: Roher Parmaschinken und Melone, Speciality der Lehrer Gragnano ‘Meer und Land’, mit Tomaten Brunoise, Champagner-Risotto ‘Carlo Magno’, Schwertfisch und gegrillte Riesengarnelen nach Butler art, Gemischter Salat und die Überraschung Unseres Meister Patissier. 

Met Maître Domenico Silvio in glansrijke hoofdrol - zijn dagelijkse optreden-, aangevuld met muzikale klanken van Michelangelo, duurt het eetfestijn langer dan de gebruikelijke avondmaaltijden. Het uitbundige (?) vervolg voltrekt zich in de bar naast het zwembad, maar die inspanning laten wij aan ons voorbijgaan. Van het vele kletsen in het Duits krijg je wel eens hoofdpijn. Bij het ontbijt van de volgende ochtend begrijpen we nog meer ‘Kopfschmerzen’ te zijn misgelopen.

Onder het voornemen om onze zaterdag nuttig te besteden door een bezoek aan de ‘Giardini La Mortella’, de prachtige tuin van Susana en William Walton, staan we bijtijds op. Walton was een van de belangrijkste Britse componisten uit de 20-ste eeuw, zijn vrouw een bevlogen, getalenteerd tuinierster. Het echtpaar woonde sinds 1949 vlakbij Forio.

Wij wilden eerst met de bus gaan, toch het leek ons een goed idee om de Real Meal Revolutie van de voorafgaande avond met een fikse wandeling te bestrijden. Dat werd het dus ook, een klein uurtje enkele reis, vooral lastig omdat Italianen het begrip ‘fatsoenlijke stoep’ niet kennen. Hier en daar moesten we zelfs op de autoweg wandelen, het motorische verkeer vlak langs ons heen razend.

De inrichting van de Mortella-tuin is in 1956 tot stand gebracht door de bekende landschapsarchitect Russell Page. Hij werkte zijn plan uit tussen de dramatische uitstulpingen van het vulkanische gesteente. Wonderbaarlijk en magistraal hoe iemand in staat is zo’n domein te realiseren, zeer de moeite waard. Wij brengen er een paar uur in door en genieten - niet als enigen - volop.

We waren wel de enigen die na afloop te voet weer naar ‘huis’ gingen. Over de fraaie tuinen zelf zal ik nader verslag uitbrengen.

1 Reactie

  1. Marijke:
    10 april 2016
    Kan het zijn dat blog 480 niet bestaat? In mijn postvak gaat het van 479 naar 481. In Carlo Magno doet men z'n uiterste best voor de gasten lees ik. Nu nog la vita è bella-wandelpaden!