(499) SAM70+, over Bloemendagen en burgervader

Donderdag 28 april 2016

Bloemetjes buiten zetten

In weerwil van ons klimaat gaan overmorgen - op voormalige ‘Koninginnedag’ van 30 april - in ons bloemendorp de ‘Bloemendagen’ weer van start. Bedoeling is om het wereldje in vele straten van Limmen een fleurig kleurtje te geven. Droom van het bollendorp is om de oorsprong levend te houden door met vereende krachten kleurrijke mozaïeken te realiseren.

Ruim een decennium geleden kwam ik hier wonen, eerst aan oostzijde, daarna naar noordwestkant verhuisd. We vielen met onze neus in de boterbloemen. Het eerste dat me in gemeenschap werd gevraagd, was om de naastnaaste buren op hun feestavond toe te spreken. Zij waren vijftig jaar getrouwd en daar moest op gesproken en vooral gedronken worden. In dat laatste zijn dorpsgenoten uitblinkers, in het eerste minder. Hoewel ik het echtpaar amper kende, heb ik namens de buurt voor een feestende menigte in het naburige Van der Valk-dorpshuis op de grens met Uitgeest gespeeched. De feestelijke saamhorigheid kwam ook in onze straat tot uitdrukking. Na afloop werden we op de aanhanger van een paardenspan van het hotel huiswaarts gereden, alsof het dorpskampioenschap was behaald.

Tot twee keer toe liet ik mij overhalen om aan de bezige bijenarbeid van bloemennagels verzamelen mee te doen. ‘Prik me de vingers niet open’, als ik eraan terugdenk. Natuurlijk was het gezellig om met elkaar een ontworpen klus te klaren. Broodnodige biertjes ontbraken niet, kratjes met lege flesjes werden keurig gestapeld. Duizenden hyacintennagels aan spelden in piepschuim prikken is echter sisyfusarbeid. Werk waar geen eind aan lijkt te komen, met als doel het volk kortelings te vermaken. Na twee deelnames zag ik het nutteloze ervan in. Rozen verwelken, tulpen-hyacinten-narcissen vergaan, binnen een week, na weken werk.

Dit jaar duurt de bloemenweek tot en met bevrijdingsdag, 5 mei. IJs en weder dienende houden de ongetwijfeld fraaie werkstukken tot de slotdag stand. Aan de burgemeester ligt het niet. Al jarenlang is hij ‘onder de indruk van mooie tuinen, prachtige mozaïeken en vooral van het sociale aspect’ van dit evenement. De gedreven samenwerking van hele buurten, families en vriendengroepen beschouwt hij als voorbeeld van hoe je een gemeenschap creëert en sterk houdt. Samen een kunstwerk maken gaat gepaard met de nodige gezelligheid en plezier, aldus de leidsman, ook van Limmen.

De burgervader is een rasoptimist. Hij rekent erop dat de zon deze dagen weer doorbreekt. Als de mozaïeken letterlijk in het zonnetje staan en ons dorp in een kleurrijk bloemenpalet is veranderd, weet hij zeker dat de zon ook op de gezichten van vele Limmers en bezoekers verschijnt. Onze manse man hoopt dat de ‘Bloemendagen’ tot in lengte van dagen blijven bestaan. De letterlijke en figuurlijke kleur aan het dorp is een aantrekkelijk visitekaartje voor de gemeente, waarin hij saamhorigheid voorop stelt.

Misschien is het een idee voor onze dorpsdirigent om het begrip ‘saamhorigheid’ in zijn gemeentebestuur eens nadrukkelijk te laten gelden. Dan krijgt het opspelen van een bestuurscrisis onder zijn leiding wat minder kans. 

Dan kunnen bloemetjes wat vrolijker worden buiten gezet.