(84) SAM69+, over stadstoerisme en attracties

10 maart 2015 - Amsterdam, Nederland

Dinsdag 10 maart 2015

Piesen en poepen

Laatst liep ik door onze levendige nationale hoofdstad, het dorp waar ik prenataal de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog vier en in februari 1946 het stadslicht zie. Van het Centraal Station naar oud-Zuid, waar mijn herinneringen liggen, en terug naar Cuypers’ fraaie spoorpaleis. De hele afstand te voet, een pittige tocht. Damrak, Rokin, Kalverstraat, langs ‘Maagdenhuis’ het Spui over, Leidsestraat, Museumplein, Van Baerlestraat, Beethovenstraat, Stadionweg, Olympiaweg, Valeriusstraat, Vondelpark, Centraal Station. Op het Stadionplein pauzeer ik met pintje en broodje kroket een tweedeling in mijn wan-deling.

Amsterdam groeit en bloeit. Ik woonde vlak bij het Olympiaplein, waar Fanny Blankers-Koen op de atletiekbaan rond rende. Tuur ik naar de Parnassusweg, zie ik een wal van skyscrapers in de Zuidas van mijn focus. Amsterdam groeit en bloeit. Het ideaal van ‘ongedeelde stad’, rijk en arm door elkaar, staat onder druk. Kansarme groepen worden naar de randen van de stad verdrongen. Het schrikbeeld van een tweedeling dreigt, sommige buurten verloederen. Amsterdam wil geen Londen worden, ontoegankelijk voor mensen met weinig geld. Niemand wil Londen, niemand wil Parijs. Rond oude portiekflats lopen ‘buurtambassadeurs’ twee aan twee door hun wijk. Zij melden schade en vernielingen, ze spreken mensen aan als die vuil op straat gooien. Poepen in trappenhuizen? Zij waken ertegen.

Ik herinner mij directeur Pijbes van het Rijksmuseum. ‘De stad loopt te vol met toeristen’, zegt hij nog niet zo lang geleden. Ik zie de feestgangers ook op mijn route. Bier, veel bier, groepen, veel groepen. Bierfietsen, sneuer kan haast niet. Voor inwoners en vooral voor die fietsers zelf.

Net als Amsterdam, Londen, Parijs, Rome wordt ook Barcelona door horden toeristen overspoeld. Inwoners van die mooie stad zijn het ook spuugzat. ‘Op de Rambla wil geen Barcelonees meer dood gevonden worden’, lees ik in de krant. ‘Normale winkels verdwijnen, er zijn alleen maar fietsverhuurzaken en hamburgertenten’. Dat zullen toch geen bierfietsverhuurders zijn?

Het is voor mij een nieuw fenomeen, dat ik met verbazing tot mij neem. Horden toeristen hebben Barcelona als feestbestemming ontdekt en huren een appartement in de aan het strand gelegen wijk Barceloneta. Sinds enkele jaren loopt dat uit de hand, de roep om maatregelen tegen het steeds massalere toerisme klinkt luider en luider. Enkele maanden geleden gaan een paar duizend inwoners van Barceloneta de straat op om te protesteren tegen dat feesttoerisme. Directe aanleiding is een foto van een Italiaanse jongen die naakt door een supermarkt rent.

“Deze zomer komen zij er niet in. Als het moet, ga ik voor de deur van hun appartement liggen”, vertelt A., die al zijn hele leven in Barceloneta woont. “Ze kotsen de straat onder en pissen gewoon vanaf hun balkon. Dat hoeven wij toch niet te pikken!”. Diverse bewoners passen de veelzeggende naam van de documentaire ‘Bye bye Barcelona’ letterlijk toe. Zij hebben hun ‘toeristische attractiepark’ vaarwel gezegd en zijn uit hun wijk vertrokken. Om de sticker van Boekenweek 2015 erop te plakken: ‘Te gek voor woorden’.

Amsterdam en Barcelona, Olympische steden. Geef inwoners hun stad terug!

 

1 Reactie

  1. Reggy:
    11 maart 2015
    Helaas is die teloorgang op vele steden van toepassing.........Jammer !