(96) SAM69+, over gruttoshow bij ‘Lentekrieken’

Zondag 22 maart 2015

Kieviten, geen kemphanen

Nieuwe lente, nieuw geluid. Op 21 maart 2015 zoemt mijn wekker rond half zes een opgewekt lentedeuntje. Gidsen Timon en Kees hebben mij uitgenodigd om met 24 andere uitverkorenen deel te nemen aan de eerste BEM450-activiteit. Onder de opwekkende droomtitel ‘Lentekrieken’ slinger ik mijn goede been uit bed, vervolgens mijn linker wandelattribuut. Zo’n twee dozijn vroegelingen wacht een unieke wandeling.

Wij verzamelen rand Heiloo-er bos, waar de 450-jarige Berger- en Egmondermeerpolder - ‘Maalwater’ – tegenaan schuurt. Puike organisatie, koffie en thee paraat. Een specht op klopjacht trommelt zijn lentemelodie. Hemeltje grijs, maalwaterlucht miezerig, windje kil, onze voorjaarsstemming prima. Wandelschoenen in geuren en kleuren, verder petten, mutsen, grijze en kalende hoofden. Sommigen weten van wanten, anderen torsen camera of verrekijker. “Start half zeven, terugkeer circa negen uur”,ordonneren amicale leidsmannen. Boven ons cirkelt een buizerd zijn luchtopnamen.

Zonsverduistering. Onze kosmische vriend laat zich niet zien. Timon wijst ons de ‘Zichtlaan’, passage voor we bemeste weilanden betreden. “Vanuit Huize Nijenburgh kan men op de langste dag van het jaar – 21 juni – de zon aan de horizon zien ondergaan”. Gids Kees vult aan. “Trek een streep van Zichtlaan naar de kust. Die loopt midden door mijn geboortekamer op mijn ouderlijke boerderij”.

Nog voor het gemaal aan het Maalwater verhaalt de boerenzoon over roerdomp, tureluur en kemphaan. “Ik heb ze gebeld, maar of ze komen …? Walsende kemphanen - mannetjes met indrukmakende verenkraag –, een lust voor het oog. Luister, de roerdomp. Stil, de grutto. Baltsende kieviten!”. Even later wijst hij naar een groep grutto’s. “Kijk, een complete luchtshow”. Aan enthousiasme ontbreekt het Kees geenszins. Ondanks niet-lentenierend weer genieten we volop.

Op weg naar de ‘Varnebroekermolen’ spurt een haas er als een soortgenoot vandoor. Pasen op komst. De eenzame wipwatermolen is drie kilometer naar de poldergrens verplaatst. Baafjes-, Sammer-, Zuidermeerpolder, houd ik die droogleggingen uit elkaar? De molen staat hoog op de poten met een ‘vlucht’ van 8,65 meter, spanwijdte van de wieken. Hij zet zichzelf op de wind. Het oude spoorweghuisje ernaast is nu molenaarshokje. Kees regelt ons een kruipgang, sluipgang door de weilanden rondom biologische boerderij Bayershoeve van familie Kaatee, Maalwater 11. Aan de westkant van recreatiegebied Noordereg houdt zij 138 Blaarkop-melkkoeien, waarvan honderd stuks jongvee, en nog twaalf Jacobsschapen met lammetjes. Hoeveel nieuwsgierigen komen op zaterdag 25 april a.s. tijdens ‘Toer de Boer’ naar dertien ‘Open Deur’-boerenbedrijven?

Ik laat het verhaal over ‘De gesp van de Spaanse soldaat’ voor wat het is. Niet uit de tijd van ‘Beleg van Alkmaar’, maar van later, toen de grond met gier uit beerputten van de kaasstad werd besprenkeld. Een ander verhaal, over de Abt van Egmond, die met de Lamoraal van Egmond van mening verschilt over wel of niet droogleggen, laat ik ook buiten beschouwing. Wij ronden onze boeiende Lentekriekwandeling af via een stukje Monnikenpad en door het aangelegde ‘Oerbos’ met insektenhotel. Tot besluit trakteert Stichting BEM450 ons op de boerderij van familie Meijer – kanoverhuur ‘Het Maalwater’ - op koffie met gebak.

‘Lentekrieken’ was een waarlijk lentefeest!

zie ook http://www.petersamuel.blogspot.com - 'Lentekrieken' door Berger- en Egmondermeer 450