In Arabische poort zijn deuren soek

Open deuren bestaan om in te trappen. Dat wij de laatste jaren zijn verworden tot ‘veelreizigers’ is er zo één. We hebben de ene trip nog voor de boeg of de volgende wordt geboekt. Neem afgelopen weekeinde. Een Andalusië-toer nog in aantocht valt de aandacht op mijn komende verjaardag. Welke reisdeur openen we hiervoor? Het wordt Marrakech, met groot plezier om naar toe te leven. Voor mij bijzonder genoegen om er blogtekst aan te wijden. Open deur, we zijn daar nog nooit geweest. Ik heb slechts de reisinformatie van onze touroperator.

In onschuld gebruik ik de reisbeschrijving om mijn bloglezers over ons nieuwe reisplan te informeren. Ik wil de deur naar Marrakech openen. Twee trouwe volgers reageren enthousiast. Een derde trapt de deur in, ene JvD met een kille reactie. ‘Afgeschreven van de website (en dus plagiaat)’. De koude windvlaag namens de touroperator komt bepaald niet uit de Sahara. Hij loeit door de poort, waarvoor ik open sta. Ik heb teksten overgenomen zonder deze in eigen bewoordingen om te buigen. Misschien naïef, maar in ieder geval zonder commerciële of andere bedoeling met winstoogmerk. 

Ik probeer reaguurder JvD te antwoorden, maar ontvang mijn verontschuldiging per ommegaande no-reply retour. JvD, voor mij onbereikbaar, heeft zich niet met e-mail-adres of dergelijke aangediend.

Lesje geleerd, deurtje dicht. Verstandig als ik ben, bijna 72, verwijder ik de onderhavige blogtekst, waarmee inclusief drie reacties, die van mijn trouwe fans en die van JvD, van het blogtoneel verdwijnen. Jammer, vind ik. Ik ga een eigener, persoonlijker verhaal over ons toekomstige bezoek aan Marrakech componeren. Veel leuker, uitgebreider en dus veel bevredigender. De plagiaataantijging van JvD meld ik in mijn vervolgtekst en beschouw met deze geopende deur de beschuldiging als afgedaan.

Zou je denken. Ja, dáár-is-ie-weer, schiet het mijn open keelgat binnen. JvD voelt zich opnieuw geroepen om plagiaat van de reactie-daken te schreeuwen. Wanneer ik hem zie staan, de reactieruimte van mijn blog bij nacht en ontij binnengeslopen, verwijder ik zijn ‘onderwatersteek’ onmiddellijk. Onbekend maakt onbemind. Voor JvD staat mijn deur niet open, ik degradeer hem tot jvd, wil voorkomen dat ik er gvd van maak. 

De man blijkt niet in staat om op plezierige wijze in contact te treden. Bijvoorbeeld gewoon te vragen om de naam van de toeroperator aan de eerste tekst te koppelen. Had-ie free publicity van me gekregen, toch! Open deur voor een marketing-mind, niet voor een gevoelig gepijnigde tekst-tamboer-majoor. Tekst die overigens tot stand gekomen moet zijn door alle informatie over zo’n reis naar Marrakech overal vandaan te plukken. Open deur, want eigenlijk identiek aan wat ik doe. Alleen moet je het niet te letterlijk opnemen. Ik bedoel overnemen, ha ha. 

JvD, toon je een vent, neem contact met me op, zodanig dat je niet onbereikbaar bent en blijft. Dat is tot nu toe nog steeds het geval. Mijn deur staat in ieder geval voor je open, jvd. 

Bvd (bij voorbaat dank). Gvd (spreekt voor zich). Rvd (rijksvoorlichtingsdienst). Vvd (vodverdomme).

[email protected]