Bravo, Bruisend Brussel (4)

Wat weten wij van Brussel? Manneken Pis en de Grote Markt klinken bekend in de oren. Rotterdams filosoof Desiderius Erasmus leerde ons de naam Anderlecht. Hij woonde in 1521 in een pand aan de Kapittelstraat, dat in 1932 is omgebouwd tot een museum. Dit ‘Erasmushuis’ stelt oude kunstwerken ten toon en herbergt duizenden oude drukken in het studiecentrum, waar onderzoekers het wetenschappelijke werk van de filosoof voortzetten. Anderlecht trekt ook een spoor naar Amsterdam. In paars tenue doet het voetballiefhebbers aan Ajax denken, al heeft de Belgische epigoon zich de cup met de grote oren nooit toegeëigend.

De naam Anderlecht staat ook voor een gedeelte van grootstedelijk gewest Brussel. De eerste Brusselse stadskern vormde zich in de 10-e eeuw, tussen de eilanden van de Zenne. In 1789 degradeerde Brussel van hoofdstad van het land tot hoofdplaats van een departement, met in 1800 amper 70.000 inwoners. De stad stond mee aan de wieg van de Belgische onafhankelijkheidsstrijd, die in 1830 in de onafhankelijkheid van België uitmondde. Eind 19-e eeuw telde Brussel ongeveer 200.000 inwoners. Als hoofdstad van België én Europa is Brussel aan het begin van de 21-ste eeuw een grootstad van formaat met vele internationale instellingen. Van de bevolking is zo’n kwart immigrant, waarmee Brussel een toonbeeld van multiculturaliteit is.

Één van de belangrijkste bezienswaardigheden is de Grote Markt. De geschiedenis van dit plein gaat terug tot de 11-e eeuw, toen het al het stadscentrum vormde. De Grote Markt kent een lange, woelige geschiedenis. In de middeleeuwen vonden hier executies van opstandelingen plaats. In augustus 1695 werd de markt door de Fransen tijdens een inval van de Franse koning Lodewijk XIV in puin geschoten, waarbij slechts de muren van het Stadhuis en het Broodhuis intact bleven. Daarna zijn de gildenhuizen weer opgebouwd in Vlaams-Italiaanse stijl. Deze heropbouw toverde het marktplein om tot een parel van barokarchitectuur die nog altijd intact is. De Grote Markt staat dan ook op de Unesco-werelderfgoedlijst.

Recht tegenover het Stadhuis op de Grote Markt staat het Broodhuis, oorspronkelijk als ‘broodhalle’ voor de bakkers bedoeld om hun brood te verkopen. Dit gebouw dateert van 1405. Toen de bakkers besloten hun brood van huis uit te verkopen, namen de Hertogen van Bourgondië het Broodhuis in gebruik. Ook nu wordt het daarom soms nog wel eens ’s Conincxhuis’ genoemd. In het begin van de 16-e eeuw is vanwege de zeer slechte staat besloten het gebouw door nieuwbouw te vervangen. Het nieuwe Broodhuis, typisch voorbeeld van Brabantse gotiek, stond in 1515 fier op zijn plaats. In 1873 is het echter nogmaals afgebroken en herbouwd. Tegenwoordig huisvest het Broodhuis het Museum van de Stad Brussel. Het bevat een grote collectie schilderijen, beeldhouwwerken, wandtapijten, retabels, zilverwerk en porselein. De tweede verdieping richt zich meer op het leven van de Brusselaars, waar wij dus nieuwsgierig een originele kijk op de stad kunnen verkrijgen. Minstens zo benieuwd zijn we naar de garderobe van Manneken Pis. Die bestaat al uit 780 stuks, de oudste kledij dateert van 1698.

(wordt vervolgd)