Bruisend Brazilië in vierkwartsmaat (24)

21 januari 2017 - Paraty, Brazilië

Ook de dag voor de kerst rusten wij onder de bomen uit aan het strand van Paraty. Morgen is het zondag, thuis eerste Kerstdag, hier in Brazilië de enige kerstdag. Vandaag opnieuw sunshiningday, temperatuur rond 30 graden Celsius. Ons tafeltje draagt twee caipirinhas, reggaeklanken uit de jaren 1960 komen zachtjes langs. 

“I stop the sheriff’.

Cicaden zingen hun eigen hoge noten.

Het luie, mooie leventje loopt ten einde. Ik zie eindelijk mijn kans om enige woorden over onze reis in Braziliē neer te pennen. Letterlijk, op papier, ter plaatse. Vanwege inspanningen en bezigheden - magistrale indrukken ten spijt - is dat er tot nu toe niet van gekomen. Brazilië in vierkwartsmaat, van São Paulo, Foz do Iguaçu, Rio de Janeiro naar het rustieke strand van Paraty, vréét energie. Treinen, vliegen, rijden, varen, lopen, varia aan vervoersvormen, bijkomende inspanningen ongeremd energievretend.

Paraty is een paradijselijk besluit. Paradijselijk? De atmosfeer is subtropisch gestoeld, schoonheid moet je hier niet letterlijk nemen. Keienstraatjes worden aangeveegd, maar op sommige plekken … onbegonnen werk.

‘Every day and every night …’. 

Bob Marley komt weer langs. Ik zuig een slok uit mijn rumdrankje. Erna is een grotere genieter, zij nipt veel voorzichtiger. 

‘Is this love, is this love?’.

Onze basis op het strand van Paraty beschikt niet over wifi. Misschien is het daarom wel zo rustig - ons genoegen -, want verderop is wel bereik. Daar komt de muziek ook vandaan. Bij de buren is het een stuk drukker, daarmee luidruchtiger. Waar kennen wij dat van? We relaxen op ons uiterste gemak, adem- en mateloos, voor de derde keer in successie. De baas van de kiosk komt ons beleefd met stevige handdruk “Bem vindo” wensen. Zijn zoon staat aan de kant. Het ‘gassie' lijkt erg op El Ghazi, rechtsbuiten van Ajax, wat ik geen aanbeveling vind. Toch vraag ik het jong op de foto. Als ik hem over Ajax vertel, lachen vader en zoon vol trots, met opgestoken duim.

Caipirinha’s en maaltijden smaken opperbest. Een dag in de schaduw is eindeloos, in dubbel opzicht. Gelukkig waait zo nu en dan een licht briesje. Af en toe passeert een spaarzame verkoper met zonnebrillen. Afzien en cool blijven luidt ons devies. Deze ongekende warmte op de grens van voorjaar en hartje zomer versiert de kerstperiode subtropisch tot tropisch. Oppassen dat het onze gekwelde geest en lagelandenlichaam niet verlamt.

Onze laatste dag is apart. Paraty is overdag volledig in ruste. De enige kerstdag is tevens zondag, die wij op gebruikelijke wijze aan het strand doorbrengen. Winkelen kunnen we vergeten, vrijwel alle winkels én horeca zijn gesloten. Zelfs Paraty Tours laat het afweten, terwijl ze ons moeten informeren over het tijdstip dat wij voor de terugreis klaar moeten staan. Onze hotelreceptie weet het bij navraag evenmin. Ik moet veel ‘slissen’ om mijn Portugese vraagstelling Engelsgetint over te brengen.

Op Kerstavond is het centrum van Paraty gezellig en druk. Toch verschilt het van gangbare kerstmarkten in Europa. Iedereen loopt hier zomers gekleed, op slippers of sandalen. Versierde kerstbomen ontbreken, bij de kerk staat het kerststalletje er verlaten bij.

(wordt vervolgd)

1 Reactie

  1. Cor Kluijtmans:
    6 maart 2017
    Dat rusten is heel begrijpelijk na al die inspanningen die jullie hebben gedaan. Op vakantie gaan en dan meer energie moeten inzetten om alles (beter: heel veel) te kunnen doen wat op het programma staat. Het moet inderdaad een wel heel aparte ervaring zijn om met Kerst de mensen te zien zoals jullie ze zagen.