Cidade maravilhosa, stad van contrasten

Rio de Janeiro is een wonder(lijk)e stad, hij prikkelt de zinnen. Werelds en mondain, opwindend en frivool, voortdurend onder druk, verdeeld door economische en maatschappelijke tegenstellingen. De veelvuldig beschreven en geprezen locatie aan de kust geeft de stad een streepje voor op andere steden. Rio ligt ingeklemd tussen dichtbegroeid kustgebergte en grillige rotskust. De natuur is overweldigend. Op nog geen kwartiertje rijden van het centrum loop je midden in het Atlantische regenwoud. Je kunt ook naar het strand gaan, met een fantastisch stadsdecor als achtergrond.

Zit je bij aankomst aan de goede kant van het vliegtuig, zie je onmiddellijk waarom de werkelijkheid je fantasie overtreft. Geen stad ter wereld beschikt over zo’n opeenvolging van baaien en stranden, zo’n grillig reliëf, zo’n fantastische geografische anarchie. Tegen spitse heuvels - de morros - liggen de favela’s, de beruchte krottenwijken. Rio is de stedelijke jungle aan de rand van het tropische woud, het strand als horizon.

Het leven in de stad van de cariocas, zoals de inwoners zichzelf noemen, kenmerkt zich door ontspannen sfeer. Altijd is het dragende ritme van samba en zijn zwoele klanken van de bossa nova op de achtergrond aanwezig. Het opwindende volkje is hier bijeen om plezier te maken. Korte broeken lijken zwembroeken, mini-jurkjes zijn troef. Verleiden en versieren is tweede natuur van de cariocas. Het strand is podium, niet om te zwemmen en te zonnen, maar om te zien en gezien te worden.

Rio Centro is het enerverendste deel van de stad. De eerste serieuze nederzetting is tussen de vier heuvels aan de baai ontstaan. Van heinde en verre kwamen kolonisten, bestuurders, slaven en gelukzoekers om een nieuw bestaan op te bouwen. Gestaag breidde het bebouwde oppervlak van de Braziliaanse hoofdstad zich uit. Na het vertrek van de federale regering naar nieuwe hoofdstad Brasilia, in 1960, leek de oude binnenstad van Rio op sterven na dood. Snel bleek hoe veerkrachtig Rio Centro is.

De Avenida Rio Branco loopt van de havenzone naar het Parque do Flamengo. Omzoomd door hoge kantoorflats en bankgebouwen vormt hij het hart van de enorme zakenwijk. De wijk is overdag druk bevolkt en ondanks het helse verkeer best gezellig. Duizenden straatverkopers, honderden restaurants en cafés, en stalletjes met vruchtensap realiseren een hectische sfeer. ’s Nachts is het tussen de moderne skyscrapers en oude kerken in barokstijl uitgestorven en onveilig. 

Aan het begin van de 20ste eeuw was de Avenida Rio Branco het toonbeeld van stedelijke vernieuwing. De ongezonde en rommelige oude havenbuurt ging tegen de vlakte en grootse boulevards, pleinen en statige bouwwerken kwamen ervoor in de plaats. De Rio Branco werd de slagader van de nieuwe stad en kreeg bijvoorbeeld als eerste straatverlichting. Vanaf de jaren 1960 onderging de straat weer een metamorfose. Het was de tijd van het ‘Braziliaanse Wonder’: hoogbouw van banken, verzekeringsmaatschappijen en grote ondernemingen rukte op. Maar tal van oude en eerbiedwaardige gebouwen uit de koloniale periode vormen ontroerende, historische herinneringen.

Wij zijn geweldig geīnspireerd en gemotiveerd om het levenslustige Rio te verkennen.