We gaan naar Rio … de Janeiro … (2)

4 augustus 2016 - Thessaloníki, Griekenland

Morgen beginnen de Olympische Spelen 2016 echt. Rond middernacht onze tijd vindt de officiële opening plaats. Ongetwijfeld een imposant feest, waar ik mijn nachtrust echter niet voor opoffer. De NOS is ijzersterk in het vertonen van herhalingen, dus kom ik op enigerlei moment later heus wel aan mijn trekken. Overigens hebben de voetbalvrouwen het spits al afgebeten. Zweden versloeg Zuid-Afrika (Nederlandse coach) met 1-0, het doelpunt zal gemaakt zijn door dé spits.

Voetbal en spitsen, dat blijft een complexe combinatie. Ik praat uit eigen ervaring, opgedaan in een 4-2-4-systeem bij de senioren, waar ik in mijn jeugd werd opgevoed met 3-2-5. In mijn visie zijn systemen minder belangrijk dan de voetbalvaardigheid van spelers. Kun je met z’n elven als team een beetje met de bal overweg, dan speelt het door de trainer opgelegde systeem een mindere rol.

Neem de wedstrijd van gisteravond, waarin het armoedig spelende Ajax - zonder zijn voor heel veel geld verkochte spits Milik - zich tegen PAOK uit Griekenland een ronde verder worstelde op weg naar de groepsfase van de Champions League. Wie de volgende voorronde-opponent ook wordt, naar mijn mening heeft de Amsterdamse ‘grootmacht’ in Europa niets te zoeken. Met dichtgeknepen billen heb ik de wedstrijd in Thessaloniki voor de buis uitgezeten, me ergerend aan het slechte spel, overigens van beide kanten, in bedroefde afwachting van een verlenging en mogelijk penalty’s. Zou ik daar mijn nachtrust voor opofferen?

Afgelopen zondag heb ik - bord op schoot - mij al honderduit zitten ergeren aan de andere twee uit de zogenaamde Nederlandse topdrie. PSV als landskampioen en bekerwinnaar Feyenoord toverden eveneens een matig spel op de abominabele grasmat van de Johan Cruyff-Arena. Met als inzet de JC-schaal, die door de dochter van het overleden icoon zou worden uitgereikt. Een nietszeggende 1-0 leidde de prijs voor de zoveelste keer naar Eindhoven, waar naar mijn mening het systeem om aanpassing vraagt.

Welk systeem ook opspeelt, de eerste tekenen van de neergaande lijn in de kwaliteit van het Nederlandse voetbal zijn voor het komende seizoen op te tekenen. Wat een pover vertoon, hoe zonde van je tijd om ernaar te kijken.

Komende zaterdag besteed ik mijn aandacht selectief voor de buis om naar het fraais uit Rio de Janeiro te kijken. Zo ook zondag en de dagen daarna. Geen aandacht schenk ik meer aan de tak van sport die tot heden mijn hele leven behoorlijk heeft beheerst. Zaterdag laat ik FC Utrecht-PSV (2-1), zondag FC Groningen-Feyenoord (2-3) en Sparta-Ajax (1-1) als wedstrijden niet om aan te zien aan mij voorbijgaan.

Aan het einde van dit jaar bezien wij in Rio hoe de vlaggen er in het Olympisch dorp bij hangen. Tegen die tijd wordt het spelsysteem van Ajax-trainer Peter Bosz gewijzigd. De trainer zelf komt op een zijspoor te staan, opgevolgd door een oud-Ajacied, te weten John van den Brom.

Ben ik spits of ben ik niet spits?

Zondag 7 augustus 2016, 17.15 uur: Voorspellen is en blijft hard gras en glad ijs.

FC Utrecht-PSV: had ik goed, slechts de cijfers verkeerd om ingetikt (1-2).

FC Groningen-Feyenoord: het aantal geldige doelpunten was juist, alleen de onderlinge verdeling niet (0-5).

Sparta-Ajax: nooit gedacht en toch, Sparta's score juist, die van Ajax boven mijn verwachting (1-3).

Over het behalen van de landstitel laat ik mij (nog) niet uit. Mij te link.

2 Reacties

  1. Cor Kluijtmans:
    4 augustus 2016
    Je bent niet alleen spits maar ook scherp!
    Scherp voor het Nederlandse voetbal maar niet geheel onterecht. Het kan niet alleen maar aan de miljonair-clubs in het VK, Spanje, Duitsland en Italië liggen. Zelfs in een tweederangs-competitie zouden clubs aantrekkelijk voetbal, op een wat minder kwaliteitsniveau, moeten kunnen spelen. Ben benieuwd wat mijn clubje er dit seizoen van gaat bakken met een nieuwe trainer en veel nieuwe aankopen.
  2. Cor Kluijtmans:
    5 augustus 2016
    Ik zit al klaar !