We gaan naar … Rio … de Janeiro (10)

Ons hotel in Rio - voluit Majestic Rio Palace Hotel - ligt aan Rua 5 de Julio. We voelen ons op voorhand een koningskoppel. Laat zal het op zaterdagavond niet worden, want zondagochtend staan we naar vaste gewoonte vroeg op. Om negen uur start de fietstocht door de stad vanaf Nossa Senhora de Copacabana 1085. Moeten we helmen op? Mij niet gezien! Kunnen we op een tandem stappen? Moet je hier je hand uitsteken, anders dan bij ons? Fietspaden, stoplichten? Mocht het regenen, krijgen we geen poncho, maar gaat het fietsfeest niet door. Serviceverlener ‘RiobyBike’ houdt het voor ons in de gaten.

Vier uur fietsen door Rio - cidade maravilhosa - wordt een fantastisch feest. Hoewel het tropische klimaat een waterval aan zweetdruppels met zich meebrengt, weten wij dat ‘Christus de Verlosser’, hoog op de berg Corcovado, ons beschut. WK Voetbal van 2014 en Olympische Spelen van 2016 waren aanjagers om het havengebied grondig op te knappen. Dat is nu dan ook omgedoopt tot ‘Porto Maravilha’, waar sinds eind 2015 het futuristische ‘Museum van Morgen’ zich uitstrekt. Dit bijzondere pronkstuk ligt aan het Praça Mauá, plein waar ook het MAR - Museum van Moderne Kunst - is gehuisvest. Het witte ‘Museu do Amanhã’ is een eye catcher, zoals het ruimteschip aan het Amsterdamse IJ, het Filmmuseum aan de overkant van het Centraal Station. In Rio fietsen we wellicht langs deze nieuwste creatie van de controversiële architect Santiago Calatrava, wiens wereldfaam wij in het Spaanse Valencia, lopend langs en in zijn ‘Stad van Kunst en Wetenschap’, al eens bevestigd zagen.

Mijn hoop is erop gevestigd dat we in deze stad van contrasten ook naar het rumoerige noorden fietsen. Achter het Tijucawoud toont Rio immers zijn zwarte en populaire gezicht. Hier komen de cariocas naartoe voor de samba - cariocaritme bij uitstek - en het ‘Sambodroom’, heiligdom van het Carnaval. Minstens zo interessant voor mij is het hier gelegen Maracanãstadion. Wie weet, is een wedstrijd gaande, reden genoeg om af te stappen en binnen te gaan. Laat mijn pelotonnetje met de fietsgids en Erna voorop maar een botequim binnen stappen, waar zij van een heerlijke feijoagada en cachaça kunnen genieten.

Cachaça staat voor de Braziliaanse rum, feijoada is hét nationale gerecht van Brazilië. Is het goed klaargemaakt, moet het heerlijk zijn. Ons nadeel is dat het zelden in het warme seizoen op de kaart staat, misschien wél - traditioneel - op zaterdagmiddag. Het gerecht bestaat uit bonen, bereid met gezouten varkenspoten, varkensstaarten en varkensoren, met gerookte borststukken en saucijzen, en met gerookt rundvlees (charque). Alles wordt op smaak gebracht met look en in palmolie gefruite uien. Je krijgt er rijst bij, overgoten met een look- en pimentsaus op basis van het kookvocht. Ook horen gestoofde groene kool (couve), maniokmeel (farofa) en sinaasappelpartjes erbij. Groene kool om het zout te absorberen, sinaasappel om het vet op te slorpen.

Ik laat die maaltijd zakken, met een biertje of een caipirinha, de Braziliaanse cocktail. Maandags wacht namelijk een hele dag in het teken van citytour ‘Rio Maximo’.

Ik stelde het al: Koningskoppel in RiO!

(wordt vervolgd)