We gaan naar … Rio … de Janeiro (11)

18 november 2016 - Rio de Janeiro, Brazilië

Rio de Janeiro heeft meer kilometers aan fietspaden dan welke stad op het Latijns-Amerikaanse continent ook. Overal in de stad staan oranje huurfietsen in rekken, alleen is daar een Braziliaans mobiel telefoonnummer voor nodig. RiobyBike voorziet ons vast en zeker van een goed exemplaar, want het zijn twee Nederlanders die de fietsen verhuren en onze tocht organiseren. De ondernemers realiseren hun tours met stevige omafietsen. De eerste modellen importeerden zij uit Nederland. Inmiddels beschikken ze over een Braziliaanse fietsenmaker, die vaste leverancier is geworden met zijn ‘Modelo Oma’.

Wij zijn benieuwd welke route wij door sportstad Rio gaan trappen. Waarheen ook, een prachtig uitzicht zal altijd onze beloning zijn. Ik wil ’s morgens vroeg tevens de warming-up op het strand van Copacabana doen. Op dit zandige fitnesscentrum in de buitenlucht wordt gratis gym en yoga gegeven, de oefeningen beginnen om half zeven. Voor zij aan hun werkdag beginnen, doen vele carioca’s eraan mee. Ik rol gewoon mijn handdoekje naast hen uit.

Nogal wat Brazilianen beginnen de dag bij de bakker op de hoek. Daar ontbijten zij op z’n Italiaans. Ze kijken wat ze willen, gaan in de rij voor de kassa staan, bestellen en betalen. Met de kassabon halen ze hun brood en koffie. Bij de meeste bakkers eten de carioca’s staand of gezeten op een barkruk. De standaardbestelling - pão Francês - is een laf wit broodje. Ik wil het duurdere alternatief - pão de milho - wel proberen, een broodje van maïsmeel.

Om te lunchen heb ik een sympathiek adres met eerlijk, smakelijk voedsel genoteerd. Casa da Táta serveert naast een goed ontbijt ook een lunchschotel en tot acht uur een dagschotel als diner. ’s Avonds is er soms livemuziek, zaterdags geen diner, zondags alleen ontbijt. Ik probeer het te onthouden. Andere uitstekende optie voor de lunch door de week of op vrijdagmiddag is Gracioso. Dit café-restaurant is vlakbij Praça Mauá, een van de oudste pleinen in de stad. De botequim bestaat al meer dan een eeuw, wat in de architectuur is terug te zien. Om de hoek is Pedra do Sal, plek waar ex-slaven woonden en waar de samba is geboren. Gracioso kent een losse sfeer, alleen ontbreekt airconditioning. De schotels zijn royaal, waarvan garnalenschotel en filet Gracioso aanbevolen. Als borrelhapje vult bolinho de abobora com carne seca elke mond.

Met ons hotel In Copacabana hebben wij geluk, hier is veruit de grootste variatie aan eetgelegenheden. Restaurant Cesar is als een spelonk, want zonder raam. De airco loeit op volle kracht, de grote tv brult. De keuken is traditioneel, elke weekdag heeft zijn vaste dagschotel. Het ligt dan ook voor de hand dat de gasten veelal vaste klanten zijn. De meeste zijn bejaarden die er al decennialang komen en de obers hebben zien opgroeien. Op vrijdag is het geen visdag, maar wordt cozido geserveerd, zacht gegaard vlees met groenten.

In alle restaurants blijft het opletten geblazen. Als vreemde gewoonte geldt dat gerechten op de kaart voor twee personen zijn. 

Honger zullen we in geen geval lijden.

(wordt vervolgd)

1 Reactie

  1. Marijke:
    18 november 2016
    Je gedegen voorpretarbeid blijft nieuwsgierig maken naar de eerdaagse real story...mooie uizichten al fietsend, of denderend verkeer waarop jullie je blikken moeten richten? Eten en drinken in genoemde restaurants of worden het andere eetgelegenheden? Hopelijk alles voorzien van beter weer dan het kletsnatte Cochemse weer....