In historisch en monumentaal Sevilla (1)

17 februari 2017 - Sevilla, Spanje

Hoewel het weer ons niet echt gunstig gezind was, hebben we toch een aangenaam en indrukwekkend stedentripje achter de rug. Waar veel toeristen voor romantisch vervoer kiezen tussen paardenkoets, rivierboot of dubbeldeks hop-on-hop-off bus, ligt onze voorkeur bij de benenwagen om ‘prinses der steden’ Sevilla nader te leren kennen. Alle highlights in eigen tempo en eigen volgorde aandoen, met de stadsplattegrond als leidraad. Al is dat op die ene volledig met regen gevulde zondag minder plezierig.

Ons hotel, schuin tegenover de populaire Macarena-kerk, ligt op een half uurtje van het centrum. Na een voorspoedige vliegreis en prima busverbinding van vliegveld naar de stad - bushalte op honderd meter van hotel - checken we in, altijd benieuwd naar de kamer die ons wordt toebedeeld. Hotels zijn in doorsnee gehorig, zoals wij dat hier pal boven de inpandige parkeergarage mogen ervaren. Regelmatig open- en dichtgaan van de toegangsdeur fabriceert nachtrust van korte duur. Na een uiterst kort slaapje dwingt mij dit tot een - gehonoreerd - verzoek om een andere kamer. We hebben immers nog wat nachten te gaan. De receptioniste begrijpt de kwestie volledig, zeker als ik uitleg dat ik nog nooit de hoofdprijs in welke loterij dan ook heb gewonnen. Intelligente dame.

De eerste namiddag beginnen we met een korte wandeling tot aan Metropol Parasol, opvallend kunstwerk van hout dat meteen veel indruk maakt. Onontkoombaar is op de volgende dag een bezoek aan het eerste koninklijke paleis in Sevilla, dat uit een serie kleinere paleizen bestaat. Vandaar de aanduiding in meervoud: ‘Reales Alcázares’. Het is de eerste bezienswaardigheid die wij binnengaan, met het geluk aan onze zijde: geen wachtrijen voor de kassa, meteen doorlopen. Thuis bekijk ik nog eens onze tickets, goed voor een ‘Visita general al Alcázar de Sevilla’. Voor de een hebben we negen euro vijftig neergeteld, voor de ander - 65-plusser - bedraagt dit slechts twee euro. ‘Entrada incluye Antiquarium y Museo de la Cerámica’! 

We bewonderen de rijkdom aan Moorse architectuur, vermengd met gotische, renaissance en barokke elementen. In een aangenaam zonnetje genieten we op een terrasje ook van de prachtige tuinen. Pauze met koffie en smakelijke brownie. Jammer genoeg is het nog te vroeg in het seizoen om bloemengeuren te kunnen opsnuiven.

Ons volgende bezoek leidt naar de kathedraal. De grootste gotische ter wereld en de derde katholieke in grootte op onze aardbol. Daar loop je dus niet zo maar eventjes aan voorbij. Wij kunnen wel gemakkelijk naar binnen, zoals we eveneens zonder wachttijd het ernaast staande stadssymbool Giralda kunnen betreden. Op andere dagen erlangs lopend verbazen wij ons over deze toevalstreffer. Steeds staan immers zeer lange rijen voor de ingang. Déze loterij maakt ons - al of niet per ongeluk - tot ‘winnaars’, we stellen het tot onze tevredenheid vast.

Over de beroemde ‘paardenhelling’ naar de bijna honderd meter hoge top is een pittige wandeling, maar uiteindelijk de moeite waard. Het panoramische uitzicht over de stad is bijster fraai, pal onder de kroon van de Giraldillo, de bronzen figuur bovenop de van oorsprong grote moskee van Sevilla.

(wordt vervolgd)

Foto’s

1 Reactie

  1. Marijke:
    17 februari 2017
    Andalusische stedenrijkdom kunnen 'inademen' tijdens gure Hollandse sneeuwdagen heeft wel wat---wat zeg ik, heeft véél!