Naar de hoogste toppen van La Palma (2)

20 januari 2020 - Argual, Spanje

De lucht in Europa is nergens zo helder en schoon als op de bergtoppen van La Palma. Hoogste top ‘Roque de los Muchachos’ - aan de overkant van de Cumbrecita - vormt in meerdere opzichten een spectaculair hoogtepunt. Het licht is verblindend, de kleuren intens. Meer dan 1.500 meter loodrecht naar beneden stroomt de beek ‘Taburiente’ in de richting van de oceaan. Aan de horizon zijn op zonnige dagen de Canarische eilanden La Gomera, Tenerife en El Hierro te zien. In dit buitenaardse landschap met gestolde vulkaanpijpen richten telescopen zich op de hemel om miljoenen lichtjaren terug in de tijd naar andere zonnestelsels en planeten te speuren.

Hoe we naar dé ‘Rots tussen de Knapen’ rijden, weet ik nog niet. Vanuit Los Llanes kunnen we langs Argual naar Tijarafe, dan naar Puntagorda, waarna het kronkelen wordt. Dat kan via Garafia, het houdt ons zoet, maar maakt mogelijk misselijk, want de weg klimt in eindeloze haarspeldbochten omhoog. We bereiken de hoogste plek van La Palma door een steeds dunner wordend dennenbos, dat plaats maakt voor heideachtig gebied en brede bremvelden. Op 2.426 meter hoog sta je bij het uitkijkpunt met informatiekiosk. Met de mazzel van helder weer ontdek je, staande op het dak van La Palma, zó de vulkaanreus El Teide op Tenerife.

In de door vulkaantoppen omsloten krater dringt de buitenwereld niet binnen. Van buiten naar binnen moet je door een zoet geurend pijnbos wandelen, omgeven door de loodrecht omhoog rijzende vulkaanwand. Dan kom je pas echt in het hart van de krater. Tijdens die afdaling steek je de kristalheldere Taburiente over, daarna volgt een steil bergpad tot in de kloof ‘Las Angustias’. Een bescheiden waterval is perfect geschikt om te pauzeren en een oppeppende koudwatermassage te ondergaan. Koudwatervrees is uit den boze. Wil je de gekleurde waterval ‘Cascade de Colores’ aanschouwen, zul je over reusachtige rotsblokken moeten klauteren. Vervolgens kun je nog de nodige kilometers door een boeiende kloof afleggen, met regelmatig ondiepje beekjes om te doorkruisen. Gaan we vermoedelijk niet doen, in de auto hebben we - áls we de top bereiken - al genoeg gekronkeld.

Ik ben geoloog noch astronoom, durf mijzelf evenmin echte wandelaar te noemen. Het is dus maar de vraag of wij een afspraak zullen maken om ‘Observatorium Roque de los Muchachos’ te bezoeken. Plaats nemen náást deze op het noordelijk halfrond op één na beste plaats voor astronomisch onderzoek in zichtbaar én infrarood licht is mij voldoende. Zelfs als een ‘turbulente’ atmosfeer trillingen in het beeld van mijn eye-openers veroorzaakt. Dat het genoemde observatorium op de Roque een van de belangrijkste kandidaten voor de toekomstige ‘European Extremely Large Telescope’ was, heeft geen enkele invloed op mijn doorkijkfantasie. De telescoop van 42 meter werd te kort bevonden, dus werd de 3.064 meter hoge berg ‘Cerro Armazones’ in Chili aangewezen als bouwplaats voor een extreem langere telescoop. Hier is niet alleen schone en droge lucht, maar zijn ook gemiddeld 350 wolkenloze nachten per jaar!

Voorlopig dromen wij nog op onze roze wolk over La Palma. Met gewone verrekijker!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl