Kaap Verdië, brokjes steen in blauw sop (deel 5)

São Vicente, omvang 227 km2, behoort niet tot de grootste eilanden van Kaapverdië. Het is er droog, er groeit bijna niets en toch wonen er ongeveer 80.000 mensen. Dat maakt het eiland in bevolkingsaantal tot het tweede eiland van de archipel. Hiervoor is Mindelo verantwoordelijk, met 70.000 inwoners de tweede stad van Kaapverdië.

Mindelo is een plezierige plaats op het muzikale eiland. Er is een echt stadsleven, er komen veel muzikanten en leden van de Kaapverdische intelligentsia vandaan en er is koloniale architectuur uit de 19e eeuw. Wat wij gemist hebben, is het carnaval dat hier in een andere maand eerder uitbundig en kleurrijk wordt gevierd.

Het muzikale aspect ontdekken we onmiddellijk na aankomst op luchthaven Cesária Évora. De voor een klein eiland ongebruikelijk grote airport is vernoemd naar de bekende folkzangeres, dochter van het eiland, geboren in 1941 en overleden in 2011. In de aankomsthal hangt een portret van deze grande dame. De muziek van de zangdiva-op-blote-voeten speelt op het hele eiland een grote rol. Voor de entree van het luchthavengebouw staat een groot bronzen beeld van de zangeres.

Per transferbus rijden we naar de hoofdstad van het eiland - Mindelo -, tevens culturele hoofdstad van de Kaapverdische eilanden. We overnachten in OASIS Hotel Porto Grande aan het eerder genoemde Praça Amílcar Cabral, waar toeristenbelasting ad 220 escudo’s per persoon per nacht wordt geheven. Het hotel aan een aangenaam stadsplein, waarop bomen, kiosk, bankjes en café staan, is het oudste en beste hotel van de stad, met beschut buitenzwembad aan achterzijde.

Mindelo ligt fraai aan een grote baai, aan de westkant begrensd door de Monte Cara, een karakteristieke rotsheuvel, waarin men een gezicht meent te herkennen.

Je krijgt in Mindelo niet het gevoel dat er zoveel mensen wonen. Het historische centrum ligt compact bij de baai en de haven, het gros van de inwoners woont landinwaarts. Het centrum is overzichtelijk, de jachthaven ligt centraal, het voormalige presidentieel paleis op loopafstand. Het plein voor ons hotel - in noordelijke richting - is het belangrijkste stadsplein. In zuidelijke richting ligt het Praça Estrela. Rond deze twee pleinen vinden we alles dat toeristisch interessant is. Van het nieuwe jachthavencomplex Pont d’Agua met op de rotonde een groot beeld van een adelaar op een sokkel tot drie blokken verderop de Torre de Belém als markant herkenningspunt, een kleinere, simpeler uitvoering van de Torre de Belém in Lissabon aan de Taag. De adelaar op sokkel herinnert aan de allereerste vlucht over de zuidelijke Atlantische Oceaan in 1922. Twee Portugese piloten vlogen in dat jaar via de Canarische eilanden en Kaapverdië naar Brazilië. Voorbij de toren aan de zeezijde zagen we het drukbevolkte gebouw van de vismarkt, die altijd spektakel oplevert bij het zien wat er zoal uit de oceaan wordt gevist.