Langs gezellige waterwegen van Milaan

8 november 2017 - Milaan, Italië

Als Italianen op 1 november ‘Ognissanti’ oftewel Allerheiligen vieren, knikt de Milanees instemmend: “Tutti i Santi”. Onze dag van aankomst in de Italiaanse metropool oogt vrij rustig, de Milanezen genieten van hun vrije dag. Hotel des Etrangers*** wacht op ons. Voor acht euro per persoon brengt een touringcar ons in een klein uurtje van luchthaven Malpensa, vijftig kilometer buiten de stad, naar het imposante ‘Stazione Centrale’ in het stadscentrum. Lokale verkopers bieden nadrukkelijk smartphone-attributen aan als wij ons een weg naar de voorzijde van het station banen, op zoek naar de metro-ingang.

Het monumentale Stazione Centrale is een van de grootste treinstations van Europa, 207 meter lang en 36 meter hoog. Op de Duomo na het grootste gebouw van Milaan, met indrukwekkende perron-overkappingen en tegeltableaus in de hal, die de steden Milaan, Florence, Turijn en Rome verbeelden. Aan dit enorme station, voltooid in 1931, is zeven jaar gebouwd, geïnspireerd op art-nouveau-stijl. Waar de zon op het bouwwerk en onze rug schijnt, vergapen we ons vijf minuten. Dan duiken we ondergronds om groene metrolijn M2 naar Sant Agostino op te sporen. Bij de kaartautomaat regelt een vrouwelijke helpende hand twee tickets, anderhalve euro per stuk voor een enkele rit. Uiteraard dwingt zij een fooitje af. Nu nog de tourniquets door, goede richting kiezen en op juiste halte uitstappen …

Van Heilige Augustinus naar ons Hotel vol Buitenlanders aan Via Sirte 9 vergt een voettocht van anderhalve kilometer. Met rolkoffertjes die nauwelijks rammelen, want de stoepen langs Via Andrea Solari zijn geasfalteerd. Op nummer 2a stappen we Bar & Caffe ‘Mood’ binnen voor koffie en broodje ham/kaas in gemoedelijke atmosfeer. Verzadigd passeren we vervolgens Parco Don Giussani en slaan we bij Piazza Napoli rechtsaf om vlakbij ons onderkomen binnen te stappen. Onze kamer is gereed, wat een lekker gevoel geeft. We hebben nog ruim tijd over voor een eerste stadsverkenning te voet. De hotelreceptioniste raadt ons een wandeling naar de wijk Navigli met z’n oude waterwegen aan, waarlangs zich veel terrasjes bevinden.

Navigli blijkt een van de gezelligste wijken van Milaan te zijn, ook of misschien juist wel óp een dag als deze, van Allerheiligen. Langs het oude stelsel van waterwegen (navigli) uit de 13e eeuw wemelt het van de kraampjes, waardoor we ons hier door de drukte van ‘zondagse’ wandelaars moeten wurmen. Niks mis mee, want het sfeertje is perfect. Het kanalenstelsel, waaraan Leonardo da Vinci nog zijn medewerking heeft verleend, werd onder meer gebruikt om marmer voor de bouw van de Duomo aan te voeren. Toen steeds meer transport over de weg ging, waren de kanalen niet meer nodig. Rond 1900 zijn ze gedempt. Sinds 2008 stroomt door twee kanalen weer water.

Navigli neemt het artistieke karakter van de wijk Brera over, die steeds meer tot dure yuppenwijk uitgroeit. We constateren dat aan de vele antiekhandelaren, schilders en kunstenaarscafés, die hiernaartoe zijn verhuisd. Met de vele mensen die shoppen en wat eten, drinken of een Italiaans ijsje langs het water nuttigen is het een gezellige tijdsbesteding.

Foto’s

1 Reactie

  1. Marijke:
    8 november 2017
    Toch best knap zoals jullie je weg wisten te vinden in de wirwar van die metropool, na aankomst op het 'Stazione Centrale' . Dat Centraal Station oogt imposant, imposanter dan ons Centraal Station in Amsterdam, hoewel ook dat niet te versmaden is.
    Op de foto's zien de kanalen (of is het één gefotografeerd kanaal?) er wat sombertjes uit, geen zonneschijn die dag? Maar kraampjes op Allerheiligen: gezellig Milanees welkom.