Langs Zandhazen- over Hakkelaarsbrug

Afgelopen week brengt midweeks aangenaam fietsweer, goed voor een rondje Limmen-Lelystad. Op mijn nieuwe all-terrain-bike, helm in rugzak, wil ik MTB-parcours Lelystad verkennen. Ik contact mijn Gooise fietsvriendin, die het idee om elkaar in Weesp treffen uitmuntend beoordeelt. Mijn nicht in Lelystad informeer ik over mijn komst ‘in de loop van de middag’. Kunnen we onze Franse belevenissen nabeschouwen, blijf ik overnachten, wellicht MTB-parcours verkennen, om volgende dag huiswaarts te keren. 

Zo gezegd, zo gedaan.

Als fietsvriendin met fiets van oostelijke kant in kort ritje naar Weesp spoort, zoef ik van andere zijde met Intercity naar Amsterdam, om vervolgens via enkele tussenstops naar het knusse dorpje bij de Vecht te sprinten. Op de fiets van Weesp in de richting van Almere Poort is een aangenaam landelijk tochtje van een dozijn kilometers, heeft fietsvriendin uitgepuzzeld. Voor haar redelijk bekend terrein. Zij wil de ‘Zandhazenbrug’ op z’n ligplaats bekijken.

Vestingstadje Weesp met in de omgeving forten van de Hollandse Waterlinie en Stelling van Amsterdam is, anders dan Muiden en Muiderberg, nieuw voor mij. Om nog eens terug te komen. Niet vanwege de enorme bierbrouwindustrie uit het eind van de middeleeuwen, waar in topjaren Weesper brouwers zo’n 20.000 vaten bier per jaar produceren, dat wil zeggen tussen 400.000 en 500.000 liter. De brouwerijen bieden in die tijd werk aan ruim de helft van ongeveer 2.400 inwoners. En helemaal niet vanwege de jeneverstokerijen, die vrij snel daarna ook naar Weesp kwamen. Halverwege de 17e eeuw zo’n zestig stuks, die de Weesper jenever tot aan het einde van de 18e eeuw wereldberoemd maken. Naar verluidt neemt bijvoorbeeld de Verenigde Oost-Indische Compagnie alleen maar jenever uit Weesp mee aan boord.

Onder leiding van mijn fietsgids geniet ik van een historisch binnenstadje, waar ruim tweehonderd rijksmonumenten staan. Het stadsgezicht is beschermd, met stadswallen uit de 17e eeuw en vestingwerken als het Torenfort aan de Ossenmarkt uit 1861. Natuurlijk ook kerken: Grote of Sint Laurenskerk uit 1462 en Sint-Laurentius uit 1876. Het neo-classicistische stadhuis, gebouwd in 1772-1776, huisvest het gemeentemuseum met onder meer Weesper porselein. Van oudsher hebben in Weesp vele molens gestaan, nu nog drie: de Vriendschap, de Eendragt en ’t Haantje. Een volgend keer bezoek ik het stadje nogmaals, in eendrachtige vriendschap of als haantje de voorste.

Na Weesp en kopje cappuccino in Muiderbergs ‘Rechthuis’ komen we bij de spoorbrug met de langste overspanning van Nederland. Deze ‘Zandhazenbrug’ ligt vlakbij Muiderberg over autosnelweg A1 en maakt deel uit van spoorlijn Weesp-Lelystad. Mijn fietsvriendin is nog altijd onder de indruk van de aanleg. De naam is afgeleid van de bijnaam van Muiderbergers: Zandhazen. De constructie begint in 2015, nodig om verbreding van de A1 te realiseren. De vervanger van het betonnen viaduct uit 1987 is in een nacht in mei 2016 met speciale trailers van het bouwterrein langs de snelweg naast het spoorwegviaduct geplaatst. Dat viaduct wordt in augustus 2016 gesloopt, de nieuwe spoorbrug met hydraulische vijzels naar die plek geschoven. Sinds 26 augustus 2016 rijden er treinen overheen.

Door de boog is de brug aanzienlijk hoger dan het oude viaduct. Bewoners van nabijgelegen buurtschap Hakkelaarsbrug vinden hun uitzicht aangetast en zij verwachten extra geluidsoverlast door verbreding van de snelweg. Toch zien wij het bouwwerk magistraal op zijn plek, wolken en passerende trein vervolmaken het plaatje.

(wordt vervolgd)