Overijse betekent ‘Leven in de brouwerij’

Jezus-Eik is een gehucht van de gemeente Overijse, gelegen langs de E 411-autobaan van Brussel naar Namen, aan de oostrand van het Zoniënwoud. Zijn ontstaan dankt het aan een mirakuleus Onze-Lieve-Vrouw-beeldje, ooit opgehangen aan een oude eik in dat Zoniënwoud. Vrome verhalen maakten melding van mirakels, wat de abdij van Park-Heverlee ertoe aanzette op de plaats van de eik een klein kapelleke op te richten. Het aantal bedevaarders nam razendsnel toe. De huidige barokke kerk is in 1650 gebouwd. Jezus-Eik groeide uit tot kleine bedevaartplaats. Aan de kerk gingen wij voorbij, hoewel het interieur de moeite waard moet zijn. Een volgende keer maar intreden …

Overijse is gekend als druiven- en biergemeente. ‘O o Overijse’, zoemt door mijn hoofd, aanlokkelijke plaats voor een geslaagd weekeinde, tevens vorstelijke stek om te wonen. Vanuit de glooiende wijk, waar onze gastvrouw en gastheer sinds een paar maanden hun intrek in een ruime, fraaie woning hebben genomen, ben je lopende zó in het hartje van de stad, waar diverse bezienswaardigheden zijn. Stationsplein, Sint-Martinuskerk, kasteel van IJse en huis van Justus Lipsius, de laatste kennelijk de naamgever van het inmiddels verdwenen restaurant. Na onze wandeling door de prachtige natuur in de omgeving ontbreekt ons helaas de tijd voor een bezoek aan al die attracties. 

Het is zaterdagavond, we hebben zin in een goede maaltijd. Serge heeft een tafel voor vier gereserveerd in brasserie ‘Den Tram’ aan het genoemde Stationsplein. Ik vermoed een voorhene tram-, misschien wel treinhalte. Het etablissement is volledig bezet als wij binnentreden, op één tafel na, voor ons viertjes bestemd. Gezellige ambiance, gauw een biertje voor de heren, glaasje wijn voor de dames. Logisch, toch? Niet alleen in de zomer is Den Tram met zijn grote veranda, terras, feestzalen en zicht op de IJsevijver de perfecte plaats om gezellig een hapje te eten. Ook nu dient een groot aanbod aan speciaalbieren zich aan, naast verschillende bieren van het vat. De menukaart biedt uitgebreide keuze uit huisbereide Vlaamse klassiekers en seizoengebonden suggesties.  

Overijse in de druivenstreek: tafeldruif als grootste trots. De charme van die andere troef is evenmin te versmaden, het biertje uit de streek, die eens vier brouwerijen telde. De oude brouwerij op de hoek van het Begijnhofplein wordt vernieuwd. Na jaren leegstand komen er appartementen en een commerciële ruimte in de Brasserie du Béguinage. Eindelijk dus weer leven in de brouwerij …

De volgende ochtend benutten we om naar de zondagmarkt in Watermaal-Bosvoorde te gaan, een autoritje van een kwartier, omweg voor het huiswaarts gaan die de moeite waard was. De markt is gezellig, pittoresk, alsof je op een dorpsplein in de Ardennen bent. Veel grote oude bomen, schattige oude huisjes en smalle straatjes met kasseien, kortom een gemoedelijke atmosfeer. Op het plein voor het stadhuis en de straatjes eromheen kun je terecht voor ambachtelijke producten, Franse kazen, kip aan het spit, biologische groenten en fruit, bloemen, gebak. De verleidelijke geur van fruitwafeltjes waaiert je neus binnen, misschien oubollig, maar toch … smakelijk en vermakelijk.

(wordt vervolgd)