PS kraakt een voet(bal)noot (12)

13 oktober 2016 - Manchester, Verenigd Koninkrijk

Bij de Engelse topclub Manchester City mogen jeugdspelers geen felgekleurde voetbalschoenen meer dragen. Alle spelers onder achttien moeten van de clubleiding op zwarte kicksen voetballen. De club verordonneert dit om de spelers met beide benen op de grond te houden. De talenten zouden teveel met randzaken bezig zijn.

Wanneer een voetballer bij de jeugdopleiding van deze club een kans krijgt, wordt hem een gids overhandigd met daarin de belangrijkste regels, die op het jeugdcomplex gelden. ManCity wil de spelers op deze manier respect voor het voetbal bijbrengen. In de gids staat bijvoorbeeld ook dat het niet de bedoeling is dat de jongelingen constant met hun telefoon in de weer zijn.

Sinds de komst van Pep Guardiola als manager bij de ‘Citizens’ heeft de club in bepaalde gebieden op het trainingscomplex de Wifi uitgeschakeld. In kleedkamers en kantines (restaurants) is het ook niet mogelijk om internet via 3G of 4G te ontvangen. Eten van pizza’s blijkt evenmin toegestaan. De club wil sowieso voorkomen dat jonge spelers alleen maar met social media bezig zijn en hoopt dat de voetballertjes hierdoor meer met elkáár gaan communiceren.

Op de radio hoorde ik ‘Mister Ajax’ Sjaak Swart volmondig instemmen met dit soort maatregelen. In zijn periode speelde deze naar ik dacht nu bijna tachtigjarige alleen maar op swarte schoenen. Koptelefoons? Kom nou, gewoon kóppen! PS is nog niet bij acht, maar heeft net zeven kruisjes gepasseerd. Toch vraagt hij zich als jongere oudere af of deze spelregels van ManCity hun doel bereiken. Het narcisme van ene Ronaldo is niet alles, maar hij kan wél voetballen. Mag hij als rolmodel voor de jeugd fungeren? Van mij wel, op welke soort schoenen dan ook.

Het is mij nooit gelukt, maar de stripboekjes van Kick Wilstra als jeugdig voetballertje lezend bestond er niets mooiers dan doelpunten scoren in mooie Italiaanse shirts, een mooie echtgenote op de tribune en na afloop in een snelle gestroomlijnde bolide naar huis scheuren. Zouden Pep en Sjakie dat soort droombeelden in hun jonge jaren nooit voor ogen hebben gehad? Altijd braaf op schoenen met stalen neuzen hebben gebald, op een stalen ros met twee wielen naar het trainingsveld trappend, evenzo terug naar huis? Ik geloof daar niets van.

Waar liggen de grenzen, wat zijn de hoofdzaken, welke de bijzaken? Mogen spelers tattoo’s op hun hele lijf laten zetten? Gekleurde hanekammen, kale koppen? Een hoed à la Memphis of gewoon zo’n NYC-honkbalpet? Blonde vriendinnetjes of juist brunettes langs de lijn?

In tegenstelling tot Pep en Sjakie gelooft deze PS niet in het City-gidsje, dat overbodig anders van inhoud is dan het boekje met de bondsspelregels die op de grasmat gelden (Let op: Ik zeg bewust grasmat en niet kunstgrasmat). Concentreer je als trainer op technische en tactische aspecten van het voetbal en breng dat op de jeugd over. Wij stonden vroeger ook op schoenen naar vrije keuze. Internetverbinding afschaffen? Het lijkt mij lastig om een bal in het doel te koppen, terwijl je naar het schermpje van je smartphone staart.

2 Reacties

  1. Marijke:
    13 oktober 2016
    Ben het eens met je pleidooi voor eigen uitdossingsinbreng in de voetbalwereld, waarbinnen helaas absurde financiële belangen de boventoon voeren (da's weer een andere discussie).
  2. Cor Kluijtmans:
    19 oktober 2016
    Droombeelden zijn mooi en mogen er zijn maar als deze gepaard gaan met na-aap-gedrag dat vervolgens leidt tot het elkaar de loef willen afsteken met weer een andere kleur schoen of weer een duurder mobieltje dan....ja dan begrijp ik de maatregelen bij ManCity en kan ze ook onderschrijven.