Réunion, voor het betere gekkenwerk

Westelijk van Mauritius ligt het surrealistische Réunion. Met zijn oppervlakte van 2.500 vierkante kilometer is het vrijwel gelijk aan de oostelijke buurman, ongeveer net zo groot als onze provincie Drenthe. Van de twee vulkanen op het magische Réunion is ‘Piton des Neiges' met ruim drieduizend meter de hoogste. ‘Piton de la Fournaise’ staat als goede tweede op 2.631 meter genoteerd. Vijf eeuwen geleden ontdekken Portugezen het dan onbewoonde eiland, dat tot de opening van het Suezkanaal in 1869 - remember Ferdinand de Lesseps - een belangrijke stop onderweg naar Oost-Indië is. Wij willen nog een stapje zuidelijker reizen, eigenlijk Willem de Vlamingh achterna, zeeman en ontdekkingsreiziger die eind 17-e eeuw de westkust van Australië in kaart brengt.

Al vanaf het begin van die 17-e eeuw raakt ‘Île Bourbon’, de oude benaming voor Réunion die in 1848 is afgeschaft, bevolkt met een mengeling van Fransen, Afrikanen, Chinezen, Maleisiërs en Indiërs. Het huidige aantal inwoners bedraagt rond 850.000. Reunion is modern en welvarend, vooral te danken aan het toerisme. De grote trekpleister is Piton de la Fournaise, naast het strand van Boucan Canot dat niet voor niets als het Saint Tropez van Réunion wordt geduid. Erna neemt ongetwijfeld haar bikini mee, terwijl ik nog steeds overpeins of mijn MTB mijn meereizende makker moet zijn.

De tweede hoge vulkaan is een icoon voor wandelaars, die naar hogere sferen willen. Het ‘Balcon du Dolomieu’ fungeert als panoramisch uitzichtpunt op de rand van zijn krater. Wetenschappers houden het humeur van de reus minutieus in de gaten. Bij het minste of geringste gepruttel worden toegangspaden en -wegen afgesloten. Een webcam op de kraterrand biedt aan beklimmers inzicht in volle glorie en op gedragingen van het monster. Dit beseffend lijkt het me wat overdreven, wellicht ook niet toegestaan, om in het zadel boven mijn mogelijkheden uit te stijgen. Ik ben ten slotte geen pionier in de luchtvaart, zoals Roland Garros (1888-1918), die net als de Franse schrijver Michel Houellebecq op Réunion is geboren.

Kiezen wij daadwerkelijk voor een bezoek aan Réunion wil ik proberen de piloot te laten afzien van een landing op luchthaven ‘Réunion Roland Garros’, nabij Saint-Denis aan de noordzijde van het eiland. Ik zal hem vriendelijk verzoeken ons op het kleinere vliegveld aan de zuidkant te droppen. ‘Saint-Pierre Pierrefonds’ is ten slotte ruimhartig naar mijn formele voornaam vernoemd. Maar de belangrijkste reden voor dit verzoek is een andere. Zonder fiets maar mét hardloopschoenen kan ik dan deelnemen aan de Grand Raid, ultieme voorbereiding voor de Cape to Cape race in WA. Deze Grand Raid is een van de uitdagendste cross-countries ter wereld. Hij vindt ook jaarlijks in oktober plaats, vóór de C2C, en doorkruist heel Réunion van Saint-Pierre tot Saint-Denis. Niet door het luchtruim, maar over begane grond, alhoewel over de lengte van 165 kilometer in totaal liefst tienduizend meters aan hoogteverschillen overwonnen moeten worden.

Nu snap ik meteen waarom deze race de naam ‘La Diagonale des Fous’ draagt. 

Cross Country for Crazies, like Cape to Cape!