(1) SAM68/69, over reizen, lezen, wandelen, fietsen ...

Is schrijven een vak? Wie het weet, mag het zeggen. Schrijven is in ieder geval schrappen, dat besef ik, maar het kost moeite. Goed (leren) schrijven vergt oefening en discipline. Christa Widlund-Broer geeft haar gouden tip. 'Wie?', hoor ik jullie vragen. Anna Enquist, zo luidt haar pseudoniem. Zij leerde van Hugo Claus - kennen jullie vast ook - om iedere dag twee A4'tjes vol te pennen. Vijfhonderd woorden.

Ik ben zo ver nog niet. Niet in het vak, niet in het ritme. Ik wil wel in een blog-flow terechtkomen. Een dagelijkse top-van-circa-500-woorden. Aangezien ik niet elke dag op reis ben, moet ik onderwerpen of thema's opraspen. Welke ingrediënten heb ik voorhanden?

Sinds kort wandel ik met enige regelmaat. Ik fiets graag lange(re) afstanden (bij mooi weer). Ik lees vrij veel literatuur en reisverhalen. Ook kijk ik wat tv. Reizen met Erna blijft als grootste hobby overeind, daar zijn wij gek van. Op korte termijn staat een citytrip naar Bilbao met zijn Guggenheim Museum op ons programma.

Voilá, dit zijn mijn overwegingen om in het licht van het nieuwe jaar te streven naar een dagelijkse maaltijd van leesvoer op deze reisblog. De komende twee weken van 2014 zijn 'opwarmertjes'. Vijfhonderd of mag het soms een onsje minder zijn? Ik hoop dat het jullie gaat smaken. Lees ze!

Woensdag 17 december 2014

Verassen of verrassen

Gisteravond de NOC/NSF-sportbeurs op tv. Waan van 2014 met absurde overdosis voetbal. Veel van Oranje’s vazallen voorop. Van Gaal, Van Persie, Van Robben. De legionairs haalden ‘brons’ op WK 2014, kleurtje minder dan vier jaar eerder. Dit keer toch team van het jaar, redelijk ridicuul tussen rivaliserende gouden ploegen. De coach is de beste, zo luidt zijn eigen spraakgebrek. “Outside category”. Don’t break my mouth open. Van Persies kopbal duikt als kleinkunstje op. Kan z’n opa van 94 ook, zo bleek. Laat de robijn aan de rekstok zweven en hij duizelt geheid. Met de andere linkspoot ben ik snel klaar. Met z’n grijns, z’n transparante trucs en z’n armpjes, verongelijkt in de lucht. Dat z’n bewakers regelmatig mistasten is voor mij onbegrijpelijk. Zou mij niet gebeuren. Ik ben 68. Was ik rond 30 had ’s werelds beste voetballer (sagt Herr Rummenigge, onbevooroordeeld clubvoorzitter) geen schijn van kans.

Over onbevooroordeeld gesproken. Herr Robben stond in ons oostelijk buurland, na afloop van een wedstrijd, grijnzend met Jaap Eden (een kopie) in handen. Terwijl hij nog speelde en zelfs scoorde (grijns), moest in de volle Amsterdamse RAI-arena nog over de beste sporter 2014 worden gestemd. Zelfs Herr Fritz Barend – niet uit de media weg te rammen – begreep dat niet. Hij zoekt overal en altijd naar iets dat er meestal niet is. Met het resultaat van de verkiezing was hij het volmondig eens. De miskenning van een paar gouden schaatsers, van atlete Daphne Schippers, van ruiter Jeroen van Dubbeldam en - zonder volledig te zijn – van turnikoon Epke Zonderland deed mij pijn. Aan de (wereld)top komen is tot daaraan toe, aan die top blijven is pure klasse. Epke kleurde steeds goud, waar Arjen Robben c.s. tot twee maal toe faalden. Real Madrids ‘CR7’ en Barçelona’s ‘D10S’ zijn klassen beter dan het Beierse onrust(op)stokertje. Dat Rintje Ritsma’s lange carrière voor eeuwig in het gouden zonlicht werd gegraveerd, ging aan het op helden gerichte gezichtsveld van Barend voorbij. Hij kleurde zijn buurvrouw Fatima M. de M. verlekkerd in door haar per sms sex met ks voor te spiegelen. Tekortkoming? Voetbal(lers)trek?

Bij Pauw liet woordkunstenaar Bart Chabot later op de avond geen letter los over zijn 25-ste dictaat der Nederlandsche taal, hedenavond op de buis. Sport en cultuur interesseren mij, maar naar dat langdradige scrabbelen-met-vulpen kijk ik al jaren niet meer. Slaat als taal op totempaal. Maar ik ben dan ook onbevooroordeeld. Ik weet hoe je przewalskipaard schrijft en hoe je Cisterciënzerklooster neerpent. Eens was ik voetballer, nu lees ik wel eens een boek. Over dat laatste blog ik een volgend keer, zoals ook over reizen en uitstapjes. Mijn eerstkomende tripje is met kerst. Naar Het Witte Huis (in Soest) en naar Het Paleis (in Soestdijk). Tochtje om wat te wandelen. Niet om mij in de Sylvestercross uit te sloven, die drang ligt achter mij. Zouden hh Chabot en Freriks weten hoe je Sylvestercross schrijft?