Sorpresa: naar het Milanese hemelbos

De vraag is of ik in het drie jaar geleden geopende verticale bos - ‘Bosco Verticale’ - op mijn mountainbike uit de voeten kan. Ik doel op het tweetal torens met appartementen in district Porta Nuova te Milaan. Die gebouwen zijn 111 en 76 meter hoog en bijzonder. Op de terrassen van de vele etages zijn negenhonderd bomen geplant. Torre E, hoogste gebouw met 26 verdiepingen, huisvest 550, Torre D, het lagere met 18 etages, 350 exemplaren. De terrassen beslaan in totaal een oppervlak van bijna negenduizend vierkante meter. Alles bijeen zijn er vierhonderd wooneenheden in de prijsklasse van drieduizend tot twaalfduizend euro per vierkante meter. Het ontwerp van architect Stefano Boeri is bedoeld om smog in Milaan te verminderen en zuurstof te genereren.

De naam ‘Bosco Verticale’ is ontstaan, omdat in beide torens bomen van drie tot zes meter hoog staan. Het ‘bos’ reguleert de temperatuur van de gebouwen ’s zomers en ’s winters. Bovendien beschermt het groen tegen geluidshinder. Proeven in windtunnels hebben aangetoond dat de bomen tegen windvlagen bestand zijn, niet omwaaien. De ‘levende’ gevel zorgt ervoor dat de buitenzijde voortdurend in beweging is. Kleuren wisselen met de seizoenen, de inwoners van Milaan krijgen steeds een ander stadsgezicht voorgeschoteld.

De bewoners van de Bosco Verticale-flats wonen in een bos, midden in een wereldstad. Zij hebben niet alleen honderden bomen, ook vijfduizend struiken en meer dan twaalfduizend andere planten op hun balkons. Het verticale woud is in vijf jaar speciaal voor Expo 2015 gebouwd. Thema van die wereldtentoonstelling: ‘Voedsel voor de planeet, energie voor het leven’.

Architect Boeri is overtuigd van zijn creatie. “Voedsel voor de planeet zijn de flats zeker. Het groen op de balkonterrassen is samen goed voor tienduizend vierkante meter bos, midden in zo’n grote stad. Goed voor het milieu, mooi voor de omgeving én fijn voor de bewoners. Bomen en planten zorgen voor schaduw, waardoor binnenshuis en  buitenshuis de verschillen in temperatuur minder zijn”.

Bewoners hebben weinig over hun plantjes te zeggen. Het groen is gekozen op grootte en plek in het gebouw. Wie een appartement koopt, kiest dus voor een bestaan met de bomen en planten die er groeien. Gezonde buitenlucht in een groene omgeving, midden in een grote stad: dat spreekt ons aan. In het licht van pensioen voor beiden hebben we besloten om voor de laatste keer te verhuizen. Naar een appartementje van zestig vierkante meter, koopprijs slechts driekwart miljoen euro. Dat komt neer op twaalfeneenhalf duizend euro per vierkante meter. Geen geld dus.

Vergeleken met een optrekje in Amsterdam is het andere koek. Daar betaal je voor zo’n flatje per vierkante meter slechts 2.800 euro. Maar dan krijg je er geen bos bij. Dat wil ik juist graag, om mijn trainingen op de mountainbike te kunnen intensiveren.

Op 11 november a.s. is het vanaf 16.00 uur open huis in Torre D aan Via Gaetano de Castillia nr. 1465. Benvenuto. Een glaasje vino staat klaar voor onze voor velen ongetwijfeld verrassende verkassing, dit keer naar het groene bos van metropool Milaan.