Tavira, topper tussen twee troonjuwelen (deel 5, slot)

4 januari 2019 - Tavira, Portugal

Enschedeërs moeten voetballend een stap terug doen en ook hier op het tweede plan plaatsnemen. “Wij zijn hier VIPS”, leg ik uit. Zo, als Amsterdammers komende zomer geen landskampioen worden, is deze zege ten minste binnen. De kerksuppoost heeft ons buitenom van de ene kant van de kerk naar de andere zijde gebracht. Dienstbaar heeft hij aangegeven waar tickets te koop zijn en waar de entree voor de voorstelling is.

Drie kwartier voorstelling met Sara Gonçalves in glanzende hoofdrol is fantastisch. ‘Tavira’s best attraction’. ‘Impresionante momento Fado’. ‘Une plongée dans le Portugal’. ‘Sehr beeindruckender Einstieg in die Fado’. De lofzang op het gouden keeltje uit Fuseta is net zo uitbundig als haar optreden met twee gitaristen. Waar haalt de zangeres - slank als een den - de ‘klankkast’ vandaan om zulke grandioze uithalen te realiseren. Een gave die haar, in Engels en Frans door een der gitaristen uitgelegd, onlangs nog in de prijzen deed belanden.

De kerk met wanden vol azulejos is de moeite waard, het optreden is dat beslist ook. Na afloop worden we op een glaasje port met vijgen en amandelen getrakteerd. Niet voor tweehonderd, noch twintig, maar toch zeker voor een vijftigtal muziekliefhebbers. De lieftallige Sara plaatst bereidwillig haar handtekening op onze cd-hoes, waarna zij vrolijk lachend met Erna voor een foto poseert. ‘Avé Sara Fadista’. ‘Porque teimas nesta Dôr’. ‘Povo que lavas no rio’.

Na de enerverende muzikale ontmoeting keren wij op oudejaarsdag op onze schreden naar Tavira terug. Opnieuw naar de pastelaria voor een koffie mét pastel de nata, we kunnen er niet genoeg van krijgen. De dag is niettemin nog lang, onze fietsbenen zijn redelijk uitgerust. We nemen de steile brug, waar om middernacht een groots knallend vuurwerk zal ontbranden. De blauwe lijn op het wegdek - fietsroute - wijst de weg naar Cabanas, ongeveer tien kilometer verderop. Via onverharde paden door Ria Formosa rijden we langs fraai vogelgebied met zoutpannen naar het aantrekkelijke, met vele dagjesmensen bezette kustplaatsje, waar de restaurantjes vol zitten.

Wij trappen op ons gemak naar het eind van de houten ‘gaanderij-boulevard’, nemen de bocht en ontdekken restaurant Monteiro als onze keuze. Minder druk, geschikt tafeltje op het terras in de schaduw, buiten rokersbereik. En een schaal cataplana die wij voor onze neus krijgen … Ongelooflijk, om nooit meer te vergeten. Net zo min als de vrolijke kostgangers uit Lissabon aan de koffie met whiskey, die juichende duimen opsteken naar Amsterdammers die de naam Bas Dost in de mond nemen. Wat futjebal toch teweeg kan brengen. Benfica, Sporting Portugal, FC Porto en Ajax Amsterdam.

Terug naar Tavira en Pedras d’el Rey hangt de houten brug nog evenveel uit het lood als enkele jaren tevoren. Wijn en whiskey maken fietsentillen over afsluitend hekwerk niet onmogelijk. Per auto maak je zo’n avontuur niet mee, bedenken wij. Tevreden en voldaan pedaleren we door het op de jaarwisseling wachtende Tavira. Hier gaan om 24.00 uur vele luchtpijlen de vogels verschrikken … het nieuwe jaar 2019 binnentredend.

Tavira, wat doe je ons met al je moois en heerlijks aan? …

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

1 Reactie

  1. Marijke:
    4 januari 2019
    Hoe feestelijk wil je het hebben: 2018 afsluiten in een omgeving die jullie zo welkom heeft verwarmd in zo te lezen alle opzichten!