Tofino’s Tonquin Trail en Bear Watching

Het Pacific Rim National Park is zonder twijfel de hoofdattractie van de westkust. Fijnzandige strandjes, verlaten baaien en regenwoud. Wat ons bezoek aan Canada nog ontbeert, is een ontmoeting met de beer. Dus boeken we bij Marina West een ‘Marine Adventure’, wat inhoudt dat we met z’n tienen in een open boot twee tot tweeëneenhalf uur de Clayoqout Sound in varen om in dikke pakken gewikkeld op zwarte berenjacht te gaan. De vrouwelijke kapitein scheurt onder fantastische omstandigheden - blauwe lucht, stralende zon - in sneltreinvaart van vijftig kilometer voort om tien kilometer verder de snelheid tot bijna nul te reduceren. Daar spotten we inderdaad de zwarte beer, die bezig is om zijn lunch bij elkaar te sprokkelen. En daar nog een, en nog een.

Voor het spannende avontuur losbarst, benutten we de ochtend na een onverwacht door ons hotel aangeboden prima ontbijt voor een flinke wandeling. Het Tonquin Trail in Tofino, het nieuwste wandelpad in de omgeving. Op zondagmorgen heerlijk stil en ook hier een weelderige groei in regenwoudgedaante. Machtige, aloude levensbomen (red ceders) en dennenbomen, op de takken varens en mossen, waarvan onophoudelijk water druppelt. Een dik tapijt bedekt de bodem en glanst in alle tinten groen. 

De trail kronkelt door een groene schemering en leidt langs gigantische boomstronken met breed uitwaaierende wortelstelsels en half verrotte reuzenlevensbomen, waaraan weer nieuwe bomen zijn ontsproten. De diepe stilte wordt slechts nu en dan doorbroken door een brekende tak of de roep van een vogel, geen enkele beer of wolf, laat staan de poema kruist ons pad. Gelukkig maar … of niet?

Op tijd terug nuttigen we een broodje en melden ons bij het Marina West-avonturencentrum. We gaan zwarte beren observeren! Terwijl de sealion in de haven roeptoetert dat het een lieve lust is - het is een zij die zich hier thuisvoelt - wringen wij ons in Michelinpakjes, klaar voor de strijd met de elementen. Zon, oceaanwater en een stevige bries. We varen uit bij laagtij, want dat is het moment dat de zoolgangers naar de stenige stranden van Clayoquot Sound komen om zich te voeden. Op zoek naar krabben draaien ze de keien om en doen zich te goed aan het eiwitrijke voer.

Op Vancouver Island leven naar schatting zo’n twaalfduizend beren. Hoewel wij geen enkel idee hebben wat ons te wachten staat, is de verrassing groot als we er eerst één, vervolgens een tweede, en daarna nog een paar ontdekken. De beren fourageren op afstand van elkaar, onze stuur weet de boot vrijwel geluidloos dichtbij te laveren. Horen of ruiken de dieren ons, dan gaan ze er vandoor. In aangename bewondering kunnen we echter - net als een paar andere bootjes - dit Canadese wildlife bewonderen. Tot besluit vaart onze boot ook nog langs een rotsstenen eiland, waarop meer dan een dozijn seals - zeehonden - liggen te zonnen. Zij willen evenmin dat we té dichtbij komen, dan duiken ze het water in, dat voor ons te koud is om in te zwemmen.

Wat ’n natuur, wat ’n land, wat ’n wildlife, bovendien wat een prachtige zonnige dag.

Dat moet gevierd worden met een heerlijk hapje wilde zalm en een goed glas wijn. Morgen op naar Victoria, de een na laatste aanlegplaats (voor Vancouver) in dit magistrale land, dat een onvergetelijke indruk op ons maakt.